Spółka z o.o. w lipcu 2019 r. kupiła towar od kontrahenta zagranicznego i tym samym miesiącu jego wartość zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów. Wartość transakcji przekroczyła 15.000 zł. Zapłaty za ten towar spółka dokonała gotówką, w październiku 2019 r. Czy w tej sytuacji spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów o wartość ww. towarów?
| W przypadku transakcji przekraczających 15.000 zł zapłata na rzecz kontrahenta zagranicznego dokonana gotówką (tj. z pominięciem rachunku płatniczego) skutkuje brakiem możliwości zaliczenia kosztu do kosztów uzyskania przychodów. Spółka powinna była więc dokonać stosownej korekty kosztów podatkowych (tj. ich zmniejszenia) w październiku 2019 r. |
W stanie prawnym obowiązującym do końca 2019 r., a także obecnie podatnicy (zgodnie z art. 15d ustawy o PDOP) nie mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji przekraczającej 15.000 zł (określonej w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego. W przypadku natomiast zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca ww. transakcji została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego, podatnicy - w miesiącu, w którym płatność została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego:
Organy podatkowe uważają, że omawiane wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów ma zastosowanie także do płatności dokonywanych na rzecz kontrahentów zagranicznych. Tak wynika np. z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 20 czerwca 2017 r., nr 0112-KDIL5.4010.58.2017.1.ŁM, w której czytamy:
"(…) biorąc pod uwagę literalną treść (...) regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 15d ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym do końca 2019 r. - przyp. red.) oraz ustawie o swobodzie działalności gospodarczej (obecnie ustawy Prawo przedsiębiorców - przyp. red.), brak w nich zapisów wskazujących na ograniczenie jej stosowania do transakcji zawartych z przedsiębiorcami, którzy prowadzą działalność jedynie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż takiego wyłączenia przedmiotowe przepisy nie zawierają.
(...) Wnioskodawca (…) nie będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kosztów wynikających z transakcji, których stroną jest przedsiębiorca zagraniczny, których jednorazowa wartość przekracza równowartość 15.000 zł i płatność nie zostanie uregulowana za pośrednictwem rachunku płatniczego. (...)"
Tak też wyjaśniło Ministerstwo Finansów w piśmie z 10 lutego 2017 r., będącym odpowiedzią na pytanie naszego Wydawnictwa.
Uwzględniając powyższe, w przypadku transakcji o wartości przekraczającej 15.000 zł, zawartej z kontrahentem zagranicznym, opłaconej gotówką (tj. z pominięciem rachunku płatniczego), koszt opłacony w tej formie nie stanowi kosztu uzyskania przychodów.
Z pytania wynika, że przed dokonaniem zapłaty na rzecz kontrahenta zagranicznego spółka zaliczyła już koszt do kosztów uzyskania przychodów (w lipcu 2019 r.). W związku z tym, w miesiącu jego opłacenia gotówką (tj. w październiku 2019 r.) powinna była odpowiednio zmniejszyć koszty podatkowe (ewentualnie zwiększyć przychody - gdyby nie miała możliwości zmniejszenia kosztów podatkowych).
Zaznaczamy, że podobnie jest w 2020 r. Ponadto, z dniem 1 stycznia 2020 r. weszły w życie przepisy, które wprowadziły dodatkowe warunki zaliczania kosztów do kosztów uzyskania przychodów (w przypadku transakcji przekraczających 15.000 zł).
 |
Od 1 stycznia 2020 r. podatnicy nie mogą zaliczać do kosztów uzyskania przychodów m.in. kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji przekraczającej 15.000 zł została dokonana przelewem na rachunek nieznajdujący się na dzień zlecenia przelewu na białej liście (w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą), dokonana na rzecz czynnego podatnika VAT, lub pomimo zawarcia na fakturze wyrazów "mechanizm podzielonej płatności" została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności. |
Warto jednak zaznaczyć, że zapłata na rachunek kontrahenta zagranicznego spoza białej listy - gdy kontrahent ten nie jest zarejestrowany w Polsce na VAT - nie powoduje obowiązku wyłączenia kosztu z kosztów uzyskania przychodów (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 listopada 2019 r., nr 0111-KDIB2-3.4010.271.2019.2.AZE - interpretację tę opisaliśmy w BI nr 35 z 10 grudnia 2019 r.).
 |
Na ten temat pisaliśmy m.in. w BI nr 31 z 1.11.2019 r. na str. 13-20 oraz nr 30 z 20.10.2019 r. na str. 16-23 |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
