Ustalenie stanu zatrudnienia w związku z obowiązkiem badania sprawozdania finansowego

Jesteśmy spółką z o.o. W celu ustalenia obowiązku badania rocznego sprawozdania finansowego za 2024 r. ustaliliśmy, że średnioroczne zatrudnienie w naszej spółce w przeliczeniu na pełne etaty w 2023 r. wyniosło 49,9 etatu. Ponadto spełniamy kryterium wysokości przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych, ale nie spełniamy kryterium dotyczącego sumy aktywów bilansu na koniec 2023 r. Czy w takiej sytuacji nie mamy obowiązku poddania badaniu sprawozdania finansowego za 2024 r.? Czy zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty zaokrągla się do pełnych jedności?

Wideopomocniki

Obowiązek badania sprawozdania finansowego za 2024 r.

W myśl art. 64 ust. 1 pkt 4 ustawy o rachunkowości, badaniu podlegają roczne sprawozdania finansowe pozostałych jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdania finansowe, spełniły co najmniej dwa z następujących warunków:

1) średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty wyniosło co najmniej 50 osób,

2) suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego stanowiła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2.500.000 euro,

3) przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5.000.000 euro.

Wyrażone w euro wielkości przelicza się na walutę polską po średnim kursie, ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski (NBP) na dzień bilansowy (por. art. 3 ust. 2 ustawy o rachunkowości).

W jednostkach, w których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, dniem bilansowym jest 31 grudnia każdego roku. Należy podkreślić, że warunki, dla których limity zostały określone liczbowo w ww. przepisie, odnoszą się do wielkości, które jednostka uzyskała w roku poprzedzającym rok obrotowy, za który sporządzono sprawozdanie finansowe. Dlatego też, aby ocenić czy sprawozdanie finansowe za 2024 r. podlega badaniu przez biegłego rewidenta jednostka powinna przeanalizować sumę bilansową aktywów, przychody netto oraz średnioroczne zatrudnienie za 2023 r.

Jednym z kryteriów, o których mowa art. 64 ust. 1 pkt 4 ustawy o rachunkowości, jest średnioroczne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty. Przepisy ustawy o rachunkowości nie precyzują tego pojęcia. Jednostka powinna zatem samodzielnie określić sposób obliczania średniorocznego zatrudnienia, korzystając w tym celu z przepisów normujących zasady obliczania średniego zatrudnienia. Można w tym celu skorzystać np. z przepisów regulujących zasady przeliczania średniorocznego zatrudnienia, określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 marca 2009 r. w sprawie sposobu ustalania przeciętnej liczby zatrudnionych w celu naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2009 r. nr 43, poz. 349). Na mocy § 1 i 3 tego rozporządzenia, przeciętna planowana w danym roku kalendarzowym liczba zatrudnionych u pracodawcy obejmuje pracowników zatrudnionych w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy (po przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy). Przy obliczaniu przeciętnej liczby zatrudnionych w danym roku kalendarzowym (obrachunkowym) dodaje się przeciętne liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach i otrzymaną sumę dzieli przez 12.

Również na stronie www.pfron.org.pl można znaleźć informacje na temat ustalania stanu zatrudnienia. Wynika z nich, że poziom zatrudnienia oblicza się każdorazowo po zakończeniu miesiąca. Liczbę etatów ustala się stosując średnią arytmetyczną z dziennych stanów zatrudnienia w danym miesiącu. Co oznacza, że sumuje się stan zatrudnienia z każdego dnia w miesiącu w przeliczeniu na etaty, a następnie dzieli się uzyskany wynik przez liczbę dni w danym miesiącu. W obliczeniu stanu zatrudnienia należy uwzględnić również dni wolne od pracy, dla których przyjmuje się stan zatrudnienia z dnia poprzedniego lub następnego - jeżeli miesiąc rozpoczyna się takim dniem. Trzeba pamiętać, że stany te muszą być rzeczywiste. Dlatego, gdy zatrudnienie pracownika ustaje w piątek (np. rozwiązuje umowę o pracę, śmierć pracownika itp.), to nie należy go uwzględniać w stanach zatrudnienia w sobotę i niedzielę. Stan zatrudnienia wylicza się z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku stosując zaokrąglenie w dół, jeżeli pierwsza odrzucona cyfra należy do przedziału od 0 do 4, albo w górę, jeżeli pierwsza odrzucona cyfra należy do przedziału od 5 do 9.

Co istotne przyjęte przez jednostkę zasady obliczania przeciętnej liczby zatrudnionych powinny być zapisane w polityce rachunkowości jednostki i stosowane w sposób ciągły. Jeżeli pytająca spółka obliczyła zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty zgodnie z przyjętymi zasadami i zatrudnienie to w 2023 r. wynosi 49,9 etatu, to spółka ta nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 64 ust. 1 pkt 4 ustawy o rachunkowości, dotyczącego średniorocznego zatrudnienia. Z pytania wynika, że spółka spełnia zatem tylko jeden z trzech warunków, o których mowa w tym przepisie. Obowiązkowi badania sprawozdania finansowego, na mocy powyższego przepisu, podlegają sprawozdanie finansowe jednostek, które w poprzedzającym roku obrotowym, spełniają co najmniej dwa z trzech zawartych w tym przepisie kryteriów. Sprawozdanie finansowe za 2024 r. pytającej spółki nie podlega zatem obowiązkowi badania przez biegłego rewidenta.