Pracodawca może skorzystać z różnych możliwości zastąpienia pracownika przebywającego na długotrwałym zwolnieniu lekarskim. O czym należy pamiętać, dokonując wyboru jednej z nich?
Najmniej kłopotliwym sposobem zastąpienia pracownika przebywającego na długotrwałym zwolnieniu lekarskim jest czasowe powierzenie jego obowiązków innej z zatrudnionych osób. Pozwala na to art. 42 § 4 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 277), pod warunkiem jednak, że spełnione będą łącznie następujące przesłanki:
Jeżeli powyższe warunki są spełnione, przeniesienie do innej pracy może nastąpić nawet z dnia na dzień i pracownik musi wykonać polecenie pracodawcy.
Dla pracodawcy jest to najkorzystniejsza forma zastąpienia chorego pracownika, ponieważ z uwagi na to, że pracę będzie wykonywać osoba już zatrudniona, nie ma potrzeby zawierania nowej umowy o pracę oraz zakładania oddzielnych akt osobowych i innej dokumentacji pracowniczej, a także zgłaszania do ubezpieczeń społecznych. Skorzystanie z omawianej możliwości nie wymaga również składania wypowiedzenia zmieniającego, a tym samym pozwala na uniknięcie ograniczeń z tym związanych. Praca na nowym stanowisku nie pociągnie też za sobą dodatkowych kosztów, ponieważ będzie ona wykonywana w ramach dotychczasowego wynagrodzenia. Minusem jest natomiast czasowe ograniczenie możliwości skorzystania z tej formy zastępstwa do trzech miesięcy w skali roku.
W celu zastąpienia chorego pracownika pracodawca może też skorzystać z umowy o pracę na czas określony w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy - popularnie zwanej umową na zastępstwo. W tym przypadku nie wystąpi ograniczenie czasowe obowiązujące przy powierzeniu innej pracy na podstawie art. 42 § 4 K.p. W stosunku do umów na zastępstwo nie mają zastosowania:
Z uwagi na to, że jest tu podpisywana odrębna umowa, na pracodawcy spoczywają wszystkie obowiązki dotyczące nowo zatrudnionych pracowników, przy czym części z nich może uniknąć, jeżeli umowę na zastępstwo podpisze z własnym pracownikiem (przykładowo, nie ma potrzeby zakładania kolejnych akt osobowych i innej dokumentacji ze stosunku pracy, bowiem akta te i ww. dokumentację prowadzi się dla danego pracownika, a nie dla każdego stosunku pracy). W takim jednak przypadku muszą być spełnione następujące warunki:
Niewątpliwą zaletą umowy na zastępstwo jest możliwość wprowadzenia do niej zapisu, iż ulega ona rozwiązaniu wraz z powrotem zastępowanego pracownika do pracy, co zabezpiecza pracodawcę przed dodatkowymi obowiązkami w sytuacji, jeśli chorujący pracownik wróci do pracy szybciej lub później niż było zaplanowane (przykład).
Trzecią, najmniej korzystną dla pracodawcy, formą zastąpienia pracownika przebywającego na długotrwałym zwolnieniu lekarskim jest zawarcie normalnej umowy na czas określony. W takiej sytuacji zastosowanie będą miały przywołane wcześniej art. 251 § 1 oraz art. 177 § 3 K.p.
Ponadto termin rozwiązania tego rodzaju umowy powinien zostać określony konkretną datą, co może skutkować problemami w sytuacji, jeśli zastępowany pracownik wróci do pracy w terminie innym niż pierwotnie zaplanowany.
Przykład W zawieranej umowie na zastępstwo pracodawca umieścił zapis, że ulegnie ona rozwiązaniu wraz z powrotem zastępowanego pracownika do pracy, po ustaniu konieczności zastępstwa. W przeciwieństwie do podania konkretnej daty kalendarzowej, zapis ten pozwoli na uniknięcie konieczności przedłużenia umowy w sytuacji późniejszego powrotu do pracy zastępowanego pracownika lub złożenia wypowiedzenia, gdyby powrót osoby zastępowanej nastąpił szybciej niż planowano. |
|