1) Czy obowiązek skierowania pracownika na badania kontrolne występuje wyłącznie w sytuacji, kiedy pracownik otrzymał jedno zwolnienie lekarskie na okres obejmujący ponad 30 dni? Czy za cały okres badań, w tym oczekiwania na specjalistę, trzeba wypłacić wynagrodzenie?
Obowiązek skierowania pracownika na badania kontrolne powstaje wówczas, gdy łączna długość nieprzerwanej niezdolności do pracy z powodu choroby (dokumentowanej jednym bądź wieloma zaświadczeniami lekarskimi) przekroczyła 30 dni. Za cały okres badań kontrolnych pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Ważne: Zgodnie z art. 229 § 4 K.p., pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie. |
Realizując dyspozycję powołanego wyżej przepisu, pracodawca ma obowiązek skierować kandydata/pracownika na badania:
Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za ten czas pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości, nabywa prawo do należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących względem podróży służbowych (art. 229 § 3 K.p.). Wynagrodzenie przysługuje za cały okres wykonywania badań okresowych/kontrolnych, w tym oczekiwania na badania specjalistyczne lub inne wymagane przez lekarza medycyny pracy.
Jak wyjaśnił Główny Inspektor Pracy w piśmie nadesłanym do naszego Wydawnictwa 7 października 2022 r. (znak GIP-GBI.0701.116.2022.3): "(...) Jeżeli więc w ramach badań profilaktycznych lekarz medycyny pracy skierował pracownika na badania specjalistyczne lub odesłał pracownika do lekarza leczącego w celu uzyskania zaświadczenia o zakończeniu leczenia (dotyczy badań kontrolnych...), to za czas nieobecności w pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. (...)". Wspomnijmy, że przy ustalaniu tego wynagrodzenia, stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego, z tym że składniki ustalane w wysokości przeciętnej oblicza się z miesiąca, w którym przypadał okres niewykonywania pracy (§ 5 ust. 1 rozporządzenia o wynagrodzeniu).
Na obowiązek skierowania pracownika na badania kontrolne nie ma wpływu to, czy pracownik otrzymał jedno zaświadczenie lekarskie, czy kilka następujących bezpośrednio po sobie. Istotnym jest, czy łączna długość nieprzerwanej niezdolności do pracy przekroczyła 30 dni. Każda przerwa - nawet jednodniowa - powoduje, że okres 30 dni należy liczyć od nowa.
2) Czy pracodawca zawsze ponosi pełne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej pracowników?
Zgodnie z art. 229 § 6 zd. 1 K.p., badania profilaktyczne są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Przy czym, w przypadku gdy pracownik skierowany na wstępne, okresowe albo kontrolne badania lekarskie spełnia warunki objęcia programem zdrowotnym lub programem polityki zdrowotnej, lekarz przeprowadzający wstępne, okresowe albo kontrolne badania lekarskie kieruje pracownika, za jego zgodą, do udziału w programie zdrowotnym lub programie polityki zdrowotnej (art. 229 § 61 K.p.). Jeżeli pracownik wykona te badania lekarskie zgodnie z programem zdrowotnym lub programem polityki zdrowotnej, są one finansowane na zasadach określonych w programie zdrowotnym lub programie polityki zdrowotnej. Jeśli jednak zakres badań określonych w programie zdrowotnym lub programie polityki zdrowotnej nie odpowiada pełnemu zakresowi badań wymaganych w celu wydania orzeczenia lekarskiego dotyczącego przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu, lekarz przeprowadzający wstępne, okresowe albo kontrolne badania lekarskie wydaje pracownikowi również skierowanie na przeprowadzenie pozostałych badań wynikających z tych przepisów (art. 229 § 62 K.p.).
Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy (art. 229 § 6 zd. 2 K.p.).
|