Czy zatrudnienie kierowcy samochodu do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oznacza obowiązek stosowania do niego zasad wynikających z ustawy o transporcie drogowym? Jakie obowiązki w takim przypadku należy spełnić zgodnie z przepisami ustawy o czasie pracy kierowców?
Ustawę z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1539) stosuje się do przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, a więc pojazdów wyposażonych w tachografy. W przypadku kierowców wykonujących przewóz pojazdami przeznaczonymi do przewozu mniejszej liczby osób, jej przepisy nie znajdują zastosowania (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym). To oznacza, że nie muszą oni np. odbywać co 5 lat szkoleń okresowych i wykonywać specjalistycznych badań lekarskich oraz psychologicznych wymaganych przepisami ustawy o transporcie drogowym.
Kierowca pojazdu przystosowanego do przewozu do 9 osób łącznie z kierowcą powinien odbyć badania medycyny pracy na zasadach wynikających z Kodeksu pracy. W skierowaniu na badania profilaktyczne należy ująć "stanowisko kierowcy z prawem jazdy kategorii B". Pracownika takiego nie kieruje się na badania psychologiczne, a o ostatecznym zakresie badań decyduje lekarz medycyny pracy. W praktyce badania będą rozszerzone, ale nie będą identyczne jak badania psychologiczne kierowców, wykonywane na podstawie przepisów ustawy o transporcie drogowym. W pozostałym zakresie do pracownika zatrudnionego na stanowisku kierowcy samochodu do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą stosuje się ogólne regulacje Kodeksu pracy oraz dodatkowo ustawy o czasie pracy kierowców, które wprowadzają dodatkowe wymagania, tj. obowiązek:
Ustawa o czasie pracy kierowców wprowadza także zmianę w stosunku do informacji o warunkach zatrudnienia, którą pracownik powinien otrzymać w terminie 7 dni od dopuszczenia go do pracy (art. 29 § 3 pkt 1 K.p.). W myśl art. 24 ust. 4 tej ustawy, w przypadku kierowców wykonujących zadania służbowe w ramach przewozów rzeczy i okazjonalnych przewozów pasażerskich nie stosuje się art. 29 § 3 pkt 1 lit. b K.p., a więc nie ma obowiązku poinformowania pracownika o obowiązującym go dobowym i tygodniowym wymiarze czasu pracy. Informacja o warunkach zatrudnienia takiego pracownika będzie określała m.in. normy czasu pracy, wynikające w przypadku kierowców z art. 11 ust. 1 ustawy o czasie pracy kierowców, a nie z art. 129 K.p., o czym należy pamiętać, gdy pracodawca sporządza informację przez odwołanie do odpowiednich przepisów prawa.
W pozostałym zakresie takiego pracownika dotyczą te same wymagania związane z zatrudnieniem co ogół pracowników, a więc musi m.in. odbyć szkolenie bhp wstępne, zostać zapoznany z oceną ryzyka zawodowego, z regulaminem pracy i innymi przepisami zakładowymi, zostać poinformowany o zasadach monitoringu czy kontroli trzeźwości i na obecność w organizmie innych środków działających podobnie do alkoholu.
|