Wydatki poniesione w racjonalnym stopniu i zakresie przez przedsiębiorcę na utrzymanie lokalu mieszkalnego, w którym jednocześnie zamieszkuje on i prowadzi działalność gospodarczą, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów z tego źródła przychodów w części, w jakiej ten lokal jest przeznaczony na potrzeby firmowe. Chodzi tu głównie o wydatki poniesione na czynsz, energię elektryczną, wodę czy ogrzewanie, które podatnik będzie potrafił racjonalnie i gospodarczo uzasadnić oraz właściwie udokumentować.
O CO PYTAŁ PODATNIK?
Podatniczka występująca z wnioskiem o wydanie interpretacji w pierwszej połowie 2020 r. planuje rozpocząć jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie fotografowania oraz projektowania specjalistycznego. W ramach jej prowadzenia zajmować będzie się postprodukcją fotografii, retuszem i projektowaniem graficznym, a także projektowaniem wnętrz. Głównym miejscem wykonywania działalności będzie lokal mieszkalny o powierzchni 68 m2, który podatniczka wynajmuje i w którym mieszka. Opłata za najem wynosi 2.500 zł plus koszty utrzymania lokalu mieszkalnego (w tym czynszu, energii elektrycznej, wody, ogrzewania). Lokal mieszkalny będzie wykorzystywany do celów działalności gospodarczej w 30% - według szczegółowego wyliczenia i opomiarowania, którego dokonała osobiście podatniczka ustalając w ten sposób stopień wykorzystania na cele firmowe poszczególnych pomieszczeń lokalu. W swoim wniosku podatniczka stwierdziła jednocześnie, że do prowadzenia działalności gospodarczej nie jest w stanie wyodrębnić osobnego pomieszczenia, bo byłoby to niezgodne ze stanem rzeczywistym. Do działalności gospodarczej służą jej części wybranych pomieszczeń lokalu mieszkalnego i niektóre sprzęty, meble oraz urządzenia znajdujące się w nim. W zaprezentowanej sytuacji podatniczka miała wątpliwości, czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć faktycznie zapłaconą opłatę za najem wraz z kosztami utrzymania lokalu (koszt czynszu, energii elektrycznej, wody, ogrzewania) w części proporcjonalnie przypadającej na powierzchnię tego lokalu zajętą do prowadzenia działalności gospodarczej do powierzchni ogółem tego lokalu mieszkalnego. O wyjaśnienie tej kwestii wystąpiła do Dyrektora KIS.
ZDANIEM DYREKTORA KIS:
Dyrektor KIS w wydanej interpretacji stwierdził, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Jednocześnie wydatki te nie mogą się znajdować w katalogu zawartym w art. 23 ust. 1 ustawy o pdof, w którym ustawodawca wskazał enumeratywnie wydatki niestanowiące kosztów podatkowych. Ale sam fakt niewskazania określonego wydatku w art. 23 ust. 1 ustawy o pdof nie przesądza jeszcze automatycznie o możliwości uwzględnienia tego wydatku przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Konieczne jest wykazanie związku ponoszonych kosztów z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.
Następnie Dyrektor KIS wskazał, że wydatki na czynsz czy media ponoszone przez przedsiębiorców, którzy zarejestrowali firmę w mieszkaniu, nie są, co do zasady, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ustawy o pdof. Jednocześnie ustawa podatkowa nie uzależnia możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków poniesionych na czynsz czy media w takim lokalu od wyodrębnienia pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. Jeżeli zatem wydatki te pozostają w związku z uzyskanym przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu, to w takim zakresie będą one kwalifikowały się do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.
(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 grudnia 2019 r., nr 0115-KDIT2-3.4011.509.2019.1.MK)
| ||||||||||||
|
||||||||||||
