Przedsiębiorca posiada silosy, w których przechowywany jest cukier. Czy podatek od nieruchomości należy odprowadzać jak od budynków, czy jak od budowli?
Kwestia poruszona przez Czytelnika budziła dotychczas niejasności. W tej kwestii pojawiło się ostatnio wiele wyroków. Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu wydanym w dniu 8 maja 2018 r., sygn. akt II FSK 1162/16, rozstrzygnął spór w zakresie opodatkowania podatkiem od nieruchomości silosów na cukier. Sąd stwierdził, że tego rodzaju silos powinien być uznany za budowlę, jako jeden z rodzajów zbiorników. Warto zaznaczyć, że orzeczenie to zapadło już po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2017 r., sygn. akt SK 48/15, z którego wynika, że art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm.) w zakresie, w jakim umożliwia uznanie za budowlę obiektu budowlanego, który spełnia kryteria bycia budynkiem, przewidziane w art. 1a ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, jest niezgodny z zasadą szczególnej określoności regulacji daninowych, wywodzoną z art. 84 w związku z art. 217, w związku z art. 64 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Zatem silosy, w których przechowywany jest cukier, podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na zasadach jak budowle.
Warto przypomnieć, że budowle lub ich części podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, o ile związane są z prowadzeniem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatek od nieruchomości należy opłacać wyłącznie w sytuacji, gdy dana budowla (jej część) związana jest z prowadzeniem działalności gospodarczej, a w pozostałych przypadkach zobowiązanie to nie powstaje. Podstawę opodatkowania stanowi wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, będąca podstawą obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych - ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Gdy od budowli lub ich części nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa, określona przez podatnika na dzień powstania obowiązku podatkowego. Gdyby zaś doszło do ich ulepszenia lub zgodnie z przepisami o podatkach dochodowych nastąpiła aktualizacja wyceny środków trwałych, to za podstawę opodatkowania należy przyjąć wartość rynkową ustaloną na dzień 1 stycznia roku podatkowego następującego po roku, w którym dokonano ulepszenia lub aktualizacji wyceny środków trwałych.
|