W celu poprawy warunków pracy, w budynku biurowym został zainstalowany zestaw klimatyzacyjny składający się z dwóch nawiewów i jednostki zasilającej (kompresora). Urządzenia nie wbudowano na stałe w konstrukcję obiektu. O ile wystąpi taka potrzeba, można je zdemontować i przenieść do innych pomieszczeń. Czy wydatki na instalację klimatyzacji należy uznać za nakłady ulepszeniowe budynku, czy będzie to odrębny środek trwały? Jaką stawkę należy zastosować do jego amortyzacji?
Urządzenie klimatyzacyjne, które nie jest na stałe wbudowane w konstrukcję budynku, stanowi odrębny środek trwały sklasyfikowany w grupie 6 KŚT rodzaju 652 "Urządzenia klimatyzacyjne". Maksymalna stawka amortyzacyjna wynikająca z Wykazu wynosi 10%. |
Jak wskazano w uwagach do grupy 1 KŚT, do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcję budynku na stałe, przykładowo instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne czy przeciwpożarowe. Wówczas, co do zasady, nakłady na takie instalacje, spełniające definicję ulepszenia, należy rozliczać na zwiększenie wartości początkowej budynku.
Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu (w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji), ich wartość początkową powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10.000 zł.
W praktyce jednak, w większości przypadków zestawy klimatyzacyjne nie stanowią części składowej budynku. Z reguły ich montaż nie wymaga wbudowywania w konstrukcję budynku na stałe. Najczęściej bowiem istnieje możliwość przenoszenia takich zestawów do innych pomieszczeń bez uszkodzenia konstrukcji budynku.
Tego typu zestawy należy klasyfikować jako odrębne środki trwałe. Będzie tak jednak, o ile przewidywany okres używania urządzenia jest dłuższy niż rok, przeznaczony jest on do wykorzystywania na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, podatnik posiada do niego tytuł własności lub współwłasności oraz jest on kompletny i zdatny do użytku w dniu oddania do używania.
Zgodnie z KŚT, zaliczone do środków trwałych klimatyzatory podlegają sklasyfikowaniu w grupie 6 "Urządzenia techniczne", podgrupie 65 "Urządzenia przemysłowe", rodzaju 652 KŚT "Urządzenia klimatyzacyjne".
W opisie do rodzaju 652 wskazano jednak, że rodzaj ten nie obejmuje m.in. przewodów powietrznych wbudowanych w konstrukcję budynków, które stanowią element ich wyposażenia i łącznie z nimi sklasyfikowanych. Przewody takie, gdyby ich wartość była wyższa od 10.000 zł, zwiększyłyby wartość budynku, zaś w przypadku wartości równych lub niższych od 10.000 zł, wydatki na ich wykonanie podlegałyby jednorazowemu odniesieniu w koszty okresu. Natomiast gdyby instalacja sytemu klimatyzacyjnego nie obejmowała przewodów wbudowanych w konstrukcję budynku, lecz tylko ich montaż do ścian, poniesione nakłady bez względu na wartość należałoby sklasyfikować jako jeden obiekt łącznie z zestawem klimatyzatora, w rodzaju 652 i rozliczać za pośrednictwem odpisów amortyzacyjnych.
W zakresie metody i stawki amortyzacji należy wskazać, że system klimatyzacyjny może być amortyzowany zarówno metodą liniową, jak i degresywną, przy czym podstawowa stawka wynikająca z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 10%.
W określonych przypadkach możliwe jest również dokonanie jednorazowej amortyzacji ograniczonej rocznym limitem 100.000 zł, przewidzianej do nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 KŚT (por. art. 22k ust. 14-21 ustawy o PDOF oraz art. 16k ust. 14-21 ustawy o PDOP) albo zamiennie (również rocznym) limitem 50.000 euro (w 2022 r. jest to wartość 230.000 zł), przewidzianego dla małych podatników oraz podatników rozpoczynających działalność w stosunku do środków trwałych sklasyfikowanych w grupie 3-8 KŚT (z wyłączeniem samochodów osobowych).
Dodatkowo zaznaczmy, że w sytuacji, gdy wartość początkowa nabytego klimatyzatora nie przekroczy kwoty 10.000 zł, podatnik będzie mógł nie wprowadzać go do ewidencji środków trwałych, a poniesione wydatki odnieść bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu jego oddania do używania albo wprowadzić klimatyzator do ewidencji środków trwałych oraz dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania go do używania lub w miesiącu następnym, albo amortyzować go na zasadach ogólnych.
Dodajmy, iż w przypadku montażu klimatyzatorów w wynajmowanych pomieszczeniach rozwiązania mogą być następujące:
a) klimatyzatory zamontowane na stałe w konstrukcję budynku stanowią inwestycje w obcym środku trwałym albo
b) jeżeli klimatyzator ani jego części (w postaci przewodów nawiewowych) nie będzie stanowił części składowej budynku, to należy dokonać jego klasyfikacji jako odrębnego środka trwałego na zasadach analogicznych jak opisane wyżej, w odniesieniu do urządzenia wykorzystywanego we własnych pomieszczeniach/budynkach.
|