| Gdy w roku podatkowym, w którym osiągnięto przychody ze sprzedaży, podatnik zaliczy do kosztów uzyskania przychodów koszty bezpośrednio związane z tymi przychodami na podstawie dowodów wewnętrznych, to ewentualne różnice między tymi kwotami a kwotami wynikającymi z otrzymanych w następnym roku faktur/rachunków należy przyporządkować do roku, którego koszty te dotyczą. Należy tego dokonać także wtedy, gdy faktury/rachunki spółka otrzyma już po sporządzeniu sprawozdania finansowego. |
(interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 27 grudnia 2012 r., nr DD6/033/355/MNX/12/PK-435, zmieniająca z urzędu interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 grudnia 2011 r., nr IPTPB3/423-262/11-5/IR)
W rozpatrywanej sprawie spółka z o.o. (prowadząca działalność gospodarczą w zakresie budownictwa) dokonywała m.in. zakupów towarów, materiałów i usług bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami. Na dzień zakończenia roku podatkowego odnotowywała w księgach przychody ze sprzedaży usług wykonanych w tym roku podatkowym. Z kolei faktury i rachunki dokumentujące koszty związane z tymi przychodami otrzymywała od swych kontrahentów dopiero po dacie sporządzenia sprawozdania finansowego. Spółka uważała, że w takim przypadku jest zobowiązana do odniesienia w ciężar kosztów danego roku podatkowego, jako tzw. "dostawy niefakturowane", kosztów bezpośrednio związanych z przychodem tego okresu, udokumentowanych na podstawie wewnętrznych dowodów księgowych, tj. "poleceń księgowania". Określając wysokość tych kosztów, spółka bazowała na informacjach wynikających z podpisanych umów, zleceń oraz innych dokumentów wskazujących ilości i wartości przyjętych usług i zużytych towarów i materiałów. Z kolei w roku następnym, tj. w roku otrzymania faktur/rachunków dokumentujących ww. koszty, należałoby - według spółki - uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów ewentualną różnicę pomiędzy kwotą widniejącą na fakturze/rachunku a kwotą pierwotnie zadeklarowanego kosztu uzyskania przychodu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, do którego spółka wystąpiła z wnioskiem o interpretację w tej sprawie, uznał stanowisko spółki za prawidłowe.
Innego zdania był jednak Minister Finansów i zmienił ww. interpretację z urzędu, stwierdzając, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 15 ust. 4c ustawy o PDOP. Z przepisu tego wynika, że koszty uzyskania przychodów, bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego albo złożenia zeznania, są potrącalne w roku podatkowym, następującym po roku, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe albo składane zeznanie podatkowe.
Według Ministra Finansów, różnice występujące pomiędzy kwotami kosztów bezpośrednich wykazanymi w wewnętrznych dowodach księgowych, które będą ujęte w roku podatkowym, w którym osiągnięto przychody, a kwotami wykazanymi na fakturach, rachunkach dokumentujących te koszty, powinny być odniesione do momentu, w którym dany koszt został potrącony, a nie do roku po nim następującego. W związku z tym spółka zobowiązana jest do skorygowania niewłaściwie określonego kosztu uzyskania przychodu w dacie jego pierwotnego ujęcia w rachunku podatkowym. Zatem korekta powinna być przyporządkowana do roku, którego ten koszt dotyczy.
Od redakcji:
Podobne stanowisko Minister Finansów zajął w odniesieniu do ww. spółki w kontekście kosztów pośrednio związanych z przychodami - w interpretacji indywidualnej z 27 grudnia 2012 r., nr DD6/033/52/MNX/12/PK-435, zmieniającej z urzędu interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29 grudnia 2011 r., nr IPTPB3/423-262/11-3/IR.
| Przykład
Spółka do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego za 2012 r. nie otrzymała faktur VAT na część kosztów bezpośrednich, dotyczących przychodów 2012 r. W związku z tym spółka ustaliła ich wartość w oparciu o umowy zawarte z kontrahentami. Koszty te ustalono na kwotę 20.000 zł i zaliczono do kosztów podatkowych w 2012 r. W marcu 2013 r., po sporządzeniu sprawozdania finansowego, do spółki wpłynęły faktury, z których wynikało, że ww. koszty wynoszą 22.000 zł. W świetle interpretacji indywidualnej Ministra Finansów, różnicę między kwotą kosztów wyliczoną przez spółkę na podstawie zawartych umów a kwotą kosztów wynikającą z otrzymanych faktur, wynoszącą 2.000 zł, należało zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w 2012 r. |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
