Pracodawcy podejmują często decyzje o zakupie na rzecz pracowników różnego rodzaju usług o charakterze sportowo-rekreacyjnym w ramach konkretnego programu. Pracownik objęty danym programem otrzymuje karnet identyfikujący jego uprawnienia do skorzystania z określonych usług. Uzyskane świadczenie stanowi dla tej osoby przychód, ale niekoniecznie opodatkowany.
Zakup z ZFŚS…
Wartość pieniężna karnetu stanowi przychód ze stosunku pracy po stronie pracownika, który go otrzymał (w części opłaconej przez pracodawcę). Przy czym nie zawsze powstaje potrzeba pobrania od niego zaliczki na podatek. Znaczenie ma jednak źródło, z którego pracodawca pokryje zakup karnetów.
Pracodawcy ze sfery budżetowej oraz spoza "budżetówki", ale zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, obowiązani są do tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. W związku z tym zakup karnetów na fitness, siłownię czy basen realizują głównie ze środków tego Funduszu, gdyż jako zajęcia sportowo-rekreacyjne mieszczą się one w pojęciu działalności socjalnej zawartym w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2012 r. poz. 592). Przy czym muszą pamiętać, aby przyznanie tego rodzaju świadczeń lub wysokość dopłat do nich uzależnić od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z ZFŚS (art. 8 ust. 1 ustawy o ZFŚS). Wówczas bowiem udzielona z Funduszu pomoc ma charakter socjalny.
… a skutki podatkowo-składkowe
Sfinansowanie karnetów z ZFŚS jest korzystne dla pracowników zarówno pod kątem podatkowym, jak i składkowym. Wówczas bowiem wartość karnetów sportowych korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego po spełnieniu warunków zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o pdof. Na podstawie tego przepisu wolna od podatku jest wartość świadczeń (rzeczowych i pieniężnych) otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380 zł. Jednocześnie ustawodawca zastrzega, że rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.
Mogą powstać wątpliwości czy w zakresie "innych znaków, uprawniających do ich wymiany na towary lub usługi" mieści się również karnet. Organy podatkowe prezentują w tej kwestii korzystne dla podatników stanowisko. Uznają, że nie można go utożsamiać z bonem, talonem lub innym znakiem uprawniającym do wymiany na towary lub usługi. Nie uprawnia on bowiem posiadacza (pracownika) do jego wymiany na usługę lub towar, lecz umożliwia mu skorzystanie z określonego świadczenia (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lipca 2011 r., nr IPPB2/415-576/11-2/AS).
Należy również wyjaśnić co oznacza zwrot "sfinansowanych w całości". Wyrażenie to nie odnosi się do wielkości udziału pracodawcy w finansowaniu świadczeń rzeczowych dla pracowników, lecz do źródeł, z których pochodzą środki na pokrycie wartości tych świadczeń. Jeżeli zatem pracodawca sfinansuje omawiane świadczenie rzeczowe ze środków ZFŚS np. w 50%, a resztę pokryje pracownik, to ze zwolnienia od podatku korzysta kwota sfinansowana z ZFŚS (do wysokości 380 zł w roku podatkowym).
Opodatkowanie omawianego świadczenia będzie miało miejsce, jeżeli jego wartość (łącznie z innymi świadczeniami rzeczowymi i pieniężnymi) przekroczy w roku podatkowym kwotę 380 zł. W tym przypadku zaliczka na podatek dochodowy powinna być pobrana od nadwyżki ponad kwotę zwolnioną od podatku.
Inaczej jest natomiast ze składkami ZUS. Jeżeli zakup karnetów zostanie sfinansowany ze środków ZFŚS i zostaną one przekazane pracownikom z uwzględnieniem tzw. kryterium socjalnego, to nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wyłączenie to przysługuje bez ograniczenia kwotowego i ma zastosowanie również do składki zdrowotnej (przykład).
|
Przykład Pan Jan otrzymał karnet o wartości 200 zł sfinansowany w 60% ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (tj. w kwocie 120 zł; z uwzględnieniem kryterium socjalnego). I przypadek - jest to jedyne świadczenie otrzymane przez podatnika w 2012 r. Od wartości tego świadczenia zakład pracy nie pobierze podatku (jego wartość nie przekraczała kwoty zwolnionej od podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o pdof) ani składek ZUS. II przypadek - podatnik wcześniej otrzymał z ZFŚS świadczenia socjalne na kwotę 350 zł W tym przypadku opodatkowaniu będzie podlegało dofinansowanie do karnetu w kwocie 90 zł (470 zł - 380 zł). Od całości świadczenia nie należy natomiast naliczać składek ZUS. |
Finansowanie ze środków obrotowych
Pracodawca może sfinansować pracownikom zakup karnetów na zajęcia sportowo-rekreacyjne ze środków obrotowych. Wówczas nie wiąże go reguła różnicowania wartości świadczenia dla poszczególnych pracowników. Uprawniony jest do przyznania ich według zasady "każdemu po równo".
Przy czym świadczenie pochodzące ze środków obrotowych pracodawcy nie korzysta ze zwolnienia od podatku (bez względu na jego wartość). Może natomiast być zwolnione z oskładkowania (jako korzyść materialna), jeżeli:
W takim przypadku wartość karnetów dofinansowanych środkami obrotowymi nie stanowi podstawy do naliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o pdof (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.)
| ||||||||||||
|
||||||||||||
