Jak rozliczyć VAT za zużycie mediów w 2013 r., jeżeli faktura została wystawiona dopiero w 2014 r.?
Usługi wykonane w 2013 r. należy rozliczyć według "starych" zasad (obowiązujących do 31 grudnia 2013 r.). Zatem VAT należny od mediów za 2013 r. należy wykazać z upływem terminu płatności. |
W 2013 r. w przypadku dostawy energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego, świadczenia usług telekomunikacyjnych, itp. obowiązek podatkowy powstawał z upływem terminu płatności, jeżeli został on określony we właściwej umowie. Natomiast w 2014 r. obowiązek podatkowy od ww. czynności powstaje z chwilą wystawienia faktury, o ile faktura ta wystawiona jest terminowo, czyli nie później niż z upływem terminu płatności. Jeżeli jednak podatnik nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z upływem terminu płatności.
Podatnicy mogą mieć wątpliwości, jak rozliczać VAT od mediów na przełomie lat 2013/2014 - tj. czy stosować tu "stare" zasady ustalania obowiązku podatkowego, czy "nowe". Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w przepisie przejściowym zawartym w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2013 r. poz. 35 ze zm.). Wynika z niego, że w przypadku czynności wykonanych przed dniem 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy powstaje na "starych" zasadach, czyli - w przypadku sprzedaży mediów - generalnie z upływem terminu płatności. Data wystawienia faktury nie ma tu znaczenia.
Przykład
Załóżmy, że za zużycie wody w grudniu 2013 r. podatnik wystawił fakturę na początku stycznia. Zgodnie z umową, termin płatności za zużycie wody w danym miesiącu przypada 20. dnia następnego miesiąca (czyli za zużycie wody w grudniu 2013 r. usługobiorca powinien zapłacić do 20 stycznia br.). Obowiązek podatkowy powstanie według zasad obowiązujących do 31 grudnia 2013 r., czyli z upływem terminu płatności (tu: 20 stycznia br.). |
Jak rozliczyć VAT na przełomie lat 2013/2014, jeżeli koszty mediów związane są z usługą najmu?
Jeżeli strony nie postanowiły o odrębnym rozliczaniu mediów, obowiązek podatkowy od całej kompleksowej usługi usługodawca powinien rozliczyć według zasad obowiązujących przy najmie. |
Na początku należy przypomnieć, że w przypadku, gdy koszty mediów są "przerzucane" na najemców, organy podatkowe nakazują ww. świadczenia traktować jako kompleksowe, złożone, które należy opodatkować łącznie (por. np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 28 października 2013 r., nr IPTPP4/443-550/13-4/JM). To z kolei oznacza, że wartość mediów (za zużycie wody, prądu, gazu, itp.) należy wliczyć do wartości usługi głównej (tu: usługi najmu) i opodatkować łącznie. Obowiązek podatkowy od całej wartości usługi należałoby natomiast ustalić tak jak dla usługi najmu. Naszym zdaniem jednak, ten sposób rozliczenia jest właściwy tylko w przypadku, gdy strony nie postanowiły o odrębnym rozliczaniu mediów. Tak też uznają sądy. Niemniej jednak w dalszej części tego artykułu zakładamy, że z umowy zawartej między stronami wynika, iż media stanowią składnik wynagrodzenia za najem i są wliczane do podstawy opodatkowania usługi najmu.
Podobnie jak w przypadku mediów, tak również do usług najmu należy zastosować przepis przejściowy, który nakazuje usługi wykonane w 2013 r. opodatkować według "starych" zasad. To oznacza, że obowiązek podatkowy od usługi najmu za grudzień 2013 r. powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności. Nie ma znaczenia, czy faktura zostanie wystawiona w 2013 r., czy w 2014 r.
"Stare" zasady ustalania obowiązku podatkowego od usług najmu należy stosować także do usług, które zostaną zakończone w 2014 r., ale zostały udokumentowane fakturą wystawioną w 2013 r. (patrz - art. 7 ust. 3 ww. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r.).
Z kolei jeżeli najem dotyczy 2014 r. i w tym roku też zostanie wystawiona faktura, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, jeżeli będzie ona wystawiona nie później, niż z upływem terminu płatności. Jeżeli w tym terminie faktura nie będzie wystawiona, obowiązek podatkowy powstanie z upływem terminu płatności.
W praktyce jednak często wynajmujący obciążają najemców za czynsz z jednego miesiąca, doliczając zużycie mediów z poprzedniego miesiąca. Wynika to z faktu, że wcześniej nie mają oni jeszcze faktur pierwotnych (od dostawców mediów) i nie znają kwoty, jaką powinni obciążyć najemców.
Przykład
Załóżmy, że podatnik wystawił 10 stycznia 2014 r. fakturę za najem za styczeń br., doliczając koszty mediów za grudzień 2013 r. Zakładamy dalej, że zgodnie z umową, termin płatności upłynie 5 lutego br. i w tym dniu najemca zapłaci. Ponieważ zgodnie z umową media wliczane są do podstawy opodatkowania najmu i rozliczane tak jak usługa główna (najem), to obowiązek podatkowy powstanie (od całej wartości usługi wykazanej w fakturze) w dniu wystawienia faktury (tu: 10 stycznia 2014 r.). Nie ma znaczenia, że media dotyczą 2013 r. |
Zaznaczamy, że gdyby podatnik odrębnie rozliczał media (choć w takim przypadku musiałby liczyć się z ewentualnym sporem z fiskusem), obowiązek podatkowy od najmu i od mediów musiałby ustalać odrębnie. Zgodnie z danymi z przykładu, obowiązek podatkowy powstałby w takim przypadku:
1) od najmu: w styczniu br. (w dacie wystawienia faktury, zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b) ustawy o VAT),
2) od refakturowanych mediów: 5 lutego br. (z upływem terminu płatności, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 7 grudnia 2012 r. i art. 19 ust. 13 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do końca 2013 r.).
Ponieważ w ww. przypadku terminy powstania obowiązku podatkowego są różne, wystawienie jednej faktury za najem i media nie jest zasadne.
|