Wśród obowiązków podatników VAT czynnych należy wymienić m.in. prowadzenie ewidencji sprzedaży, ewidencji zakupu, a także wystawianie faktur i składanie deklaracji dla potrzeb podatku VAT. W praktyce podatnicy często mają problemy z właściwym zaokrąglaniem kwot wykazywanych na dokumentach związanych z rozliczaniem tego podatku. Zasady zaokrągleń, jakie stosuje się rozliczając podatek VAT wynikają z dwóch aktów prawnych, a mianowicie z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.), czyli ustawy ogólnej, odnoszącej się do wszystkich podatków oraz z rozporządzenia w sprawie faktur.
Szczegółowe zasady wystawiania faktur określa rozporządzenie w sprawie faktur. Zgodnie z treścią § 5 ust. 7 tego rozporządzenia, kwoty wykazane w fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki poniżej 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza.
Zatem zasadą jest, że na wystawianych fakturach nie zaokrągla się kwot w niej wykazywanych do pełnych złotych.
Podstawą wpisu do rejestrów (sprzedaży i zakupów) prowadzonych na potrzeby VAT są wystawiane i otrzymywane przez podatnika faktury. Ponieważ kwoty wykazywane na fakturach na mocy rozporządzenia w sprawie faktur zaokrąglane są do pełnych groszy, to w konsekwencji w ewidencjach dotyczących rozliczania podatku VAT wszelkie wartości także wykazywane są z dokładnością do 1 grosza.
Aby określić prawidłową wartość zobowiązania podatkowego (bądź nadwyżki podatku naliczonego nad należnym) za dany okres rozliczeniowy, podatnicy na koniec tego okresu rozliczeniowego odpowiednio sumują dane wykazane w ewidencji i "przenoszą" określone wartości do deklaracji dla podatku od towarów i usług.
Przy sporządzaniu deklaracji VAT należy jednak pamiętać, że w kwestii zaokrągleń wykazywanych wartości zastosowanie mają przepisy Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 63 § 1 tej ustawy, m.in. podstawę opodatkowania i kwotę podatku (z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają tu zastosowania) zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych.
Przykład
Podatnik w ewidencji sprzedaży za kwiecień 2013 r. wykazał sprzedaż opodatkowaną 8% stawką VAT w wysokości netto 15.398,23 zł oraz VAT należny w wysokości 1.231,86 zł. Stosując zasady zaokrąglania kwot określone w Ordynacji podatkowej, w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc spółka powinna wykazać wartość netto sprzedaży w wysokości 15.398 zł, oraz podatek VAT w kwocie 1.232 zł. |
Aby podatnicy nie mieli żadnych wątpliwości co do prawidłowości wypełnianych przez nich poszczególnych pozycji deklaracji, w objaśnieniach ogólnych do deklaracji VAT-7, VAT-7K i VAT-7D stanowiących załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 394), wskazany został - tak samo jak w art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej - sposób zaokrąglania kwot z poszczególnych pozycji deklaracji.
Ponieważ do deklaracji VAT podatnik przenosi kwoty wykazane w ewidencji po ich zaokrągleniu do pełnych złotych, zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, może się zdarzyć sytuacja, że zaokrąglona (do pełnego złotego) kwota podstawy opodatkowania wykazana w rejestrze VAT, przemnożona przez stawkę podatku, będzie różniła się o 1 zł od kwoty podatku wykazanego w ewidencji (po zaokrągleniu).
Należy jednak pamiętać, że do deklaracji VAT podatnik powinien przenieść dane liczbowe wynikające z podsumowania ewidencji prowadzonych na potrzeby VAT, których podstawę opodatkowania i kwotę VAT zaokrągla się zgodnie z Ordynacją podatkową.
W takiej sytuacji, aby uniknąć konieczności ewentualnego wyjaśniania niezgodności z organem podatkowym podatnicy mogą w deklaracji zamieścić dodatkową informację, że podane w niej kwoty są zgodne z prowadzoną ewidencją. Na jej podstawie urząd skarbowy zaakceptuje zadeklarowane kwoty, bez żądania dodatkowych wyjaśnień na temat zaistniałej różnicy.
Podatnik, który nieterminowo reguluje zobowiązania podatkowe naraża się na konsekwencje finansowe w postaci konieczności zapłaty odsetek od tych zaległości. Wpłacane przez podatników odsetki także - podobnie jak kwoty podatku - podlegają zaokrągleniu. Zastosowanie w tym przypadku znajduje przepis art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej, stanowiący o zaokrąglaniu odsetek za zwłokę do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy - podwyższa się do pełnych złotych, natomiast końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się.
Przykład
W deklaracji VAT-7 za grudzień 2012 r. podatnik zaniżył kwotę zobowiązania podatkowego. W kwietniu 2013 r. uregulował zaległość podatkową i obliczył, że powinien uiścić odsetki od tej zaległości w wysokości 4.256,65 zł. Odsetki należy zaokrąglić w górę do pełnych złotych, co oznacza, że podatnik powinien wpłacić na rachunek urzędu skarbowego kwotę 4.257 zł. |
|