Spółka z o.o. wystawiła kontrahentowi w 2021 r. fakturę korygującą "in minus" za zwrócony towar. Kwota wynikająca z faktury korygującej miała zostać uwzględniona przez kontrahenta przy dokonywaniu przez niego zapłaty za inną wystawioną przez spółkę fakturę (tj. miał on zapłacić za fakturę w kwocie pomniejszonej o wartość korekty). Kontrahent nie dokonał jednak ww. pomniejszenia, w związku z czym spółka posiada wobec niego zobowiązanie w kwocie wynikającej z faktury korygującej. Czy o wartość tego zobowiązania spółka - w ramach przepisów o złych długach - powinna zwiększyć podstawę opodatkowania w zeznaniu CIT-8 za 2021 r. (90. dzień od dnia upływu terminu zapłaty za fakturę korygującą upłynął w grudniu 2021 r.)?
Naszym zdaniem w sytuacji, o której mowa w pytaniu, spółka nie ma obowiązku zwiększenia podstawy opodatkowania o wartość niezapłaconej faktury korygującej. Wartość powstałego zobowiązania spółki nie jest bowiem zaliczana do jej kosztów uzyskania przychodów, lecz koryguje jej przychód należny. |
Kwestie związane ze stosowaniem przepisów o zatorach płatniczych (tzw. złych długach) reguluje art. 18f i art. 25 ust. 19-26 ustawy o PDOP. Przesłanki, w których występuje obowiązek zastosowania tych przepisów przedstawiamy w tabeli.
Korekta w ramach przepisów o zatorach płatniczych (tzw. złych długach) | ||
korygowana wielkość | u wierzyciela | u dłużnika |
w zeznaniu rocznym | ||
podstawa opodatkowania | może być zmniejszona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta* | podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane* |
strata podatkowa | może być zwiększona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta* | podlega zmniejszeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane* |
w trakcie roku | ||
dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki | może być zmniejszony o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta** | podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane** |
* | korekty dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie; korekty dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta/zobowiązanie nie zostało uregulowane |
** | korekty dokonuje się począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta/zobowiązanie zostanie uregulowane; korekty dokonuje się, jeżeli do dnia terminu płatności zaliczki na podatek wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta/zobowiązanie nie zostało uregulowane |
Jak z powyższego wynika, przepisy o zatorach płatniczych (tzw. złych długach) dla celów CIT stosuje się:
W przypadku sprzedawcy, który wystawił fakturę korygującą do dokonanej sprzedaży (w związku ze zwrotem towaru), niezapłacona kwota wynikająca z tej korekty jest zobowiązaniem sprzedawcy, a nie jego wierzytelnością. Jednocześnie kwota tego zobowiązania nie jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów sprzedawcy - koryguje ona jego przychody należne.
W związku z tym, kierując się literalnym brzmieniem przepisów o zatorach płatniczych (złych długach), zasadne jest, naszym zdaniem, uznać, że spółka nie stosuje w odniesieniu do zobowiązania wynikającego z wystawionej faktury korygującej przepisów o zatorach płatniczych.
|