Koszty poniesione na zapewnienie miejsc noclegowych zleceniobiorcom stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop. |
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 lipca 2021 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.152.2021.4.ŚS.
Spółka z o.o. (zleceniodawca) zawiera umowy zlecenia, w ramach których zleca wykonanie określonych czynności osobom fizycznym, które są obcokrajowcami (najczęściej obywatelami Białorusi i Ukrainy). Czynności są wykonywane na terytorium Polski w lokalizacji wskazanej przez spółkę. Warunki umowy przewidują, że zleceniodawca zobowiązuje się do udostępnienia zleceniobiorcom (obcokrajowcom) miejsc noclegowych oraz do całkowitego pokrywania kosztów związanych z tymi noclegami. Lokale udostępniane są zleceniobiorcom nieodpłatnie. Służą one celom zbiorowego zakwaterowania. Zgodnie z przyjętym modelem działalności, spółka nie zamierza zobowiązywać zleceniobiorców w jakimkolwiek stopniu do partycypacji w kosztach organizowanego przez nią zakwaterowania, co znajduje wyraz również w treści umowy zlecenia. Co istotne, ponoszone przez spółkę koszty na zakwaterowanie są odpowiednio ewidencjonowane, bowiem od ilości miejsc oraz ilości dób, uzależniona jest wysokość należności na rzecz najemców lokali (iloczyn ilości osób obecnie zatrudnionych oraz ilość dób określa wysokość ponoszonego przez spółkę kosztu zakwaterowania zleceniobiorców). Ponoszenie wydatków związanych z zapewnieniem miejsc noclegowych zleceniobiorcom jest w zdecydowanej większości przypadków warunkiem koniecznym zaangażowania tych osób do wykonywania pracy na rzecz spółki. Zakład, w którym prowadzona jest działalność, jest położony w odosobnionym miejscu. Dojazd do niego sprawia wiele trudności oraz zajmuje wiele czasu. Nawet zorganizowanie przez spółkę transportu nie skłania potencjalnych zleceniobiorców do zawierania z nią umów. Mieszkańcy okolicznych miejscowości z kolei nie są zainteresowani pracą w spółce. Tak więc bez ponoszenia wydatków związanych z zapewnieniem miejsc noclegowych spółka nie byłby w stanie zapewnić personelu koniecznego do prowadzenia działalności gospodarczej.
Pomimo racjonalnych przesłanek uzasadniających konieczność ponoszenia omawianych kosztów, spółka miała wątpliwości, czy ma prawo zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop? O ostateczne rozstrzygnięcie tej kwestii zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W jej ocenie, ponoszone wydatki mają wpływ na wysokość osiąganych przychodów, nie znajdują się w katalogu wydatków/kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ust. 1 updop, więc mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.
![]() |
Baza interpretacji wydawanych m.in. przez organy podatkowe dostępna jest w serwisie www.interpretacje.gofin.pl |
Organ podatkowy zgodził się z tym stanowiskiem. W wydanej interpretacji stwierdził, że omawiane wydatki niewątpliwie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te spełniają podstawową przesłankę wynikającą z art. 15 ust. 1 updop, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 updop, a obowiązek ponoszenia tych wydatków wynika jednoznacznie z treści zawartych umów. W rezultacie są one kosztami uzyskania przychodów.
|