W 2020 r. wierzyciele oraz dłużnicy korygują dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki na podatek dochodowy, w przypadku nieuregulowania przez dłużnika zobowiązania w określonym terminie. Czy korekty takiej dokonuje się również w przypadku zaliczek uproszczonych?
| Przepisy o zatorach płatniczych nie są uwzględniane przez wierzycieli/dłużników przy opłacaniu zaliczki na podatek dochodowy w uproszczonej formie. |
 |
Od 1 stycznia 2020 r. wierzyciele mogą, a dłużnicy muszą korygować podstawę opodatkowania/stratę podatkową - w przypadku braku zapłaty zobowiązania przez dłużnika - w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. |
Tak wynika z art. 18f ustawy o PDOP (i odpowiednio art. 26i ustawy o PDOF). Przepisy te omawialiśmy obszernie m.in. w BI nr 35 z 10 grudnia 2019 r. oraz nr 36 z 20 grudnia 2019 r.
W artykułach tych wskazywaliśmy, że stosownej korekty wierzyciele mogą, a dłużnicy muszą dokonywać już na etapie zaliczek na podatek dochodowy. Kwestie te reguluje art. 25 ust. 19-26 ustawy o PDOP (i odpowiednio art. 44 ust. 17-24 ustawy o PDOF), w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 r.
Zgodnie z ww. przepisami, dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki, o której mowa w art. 25 ust. 1-1g ustawy o PDOP:
Jak z powyższego wynika, koryguje się dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki, o której mowa w art. 25 ust. 1-1g ustawy o PDOP, tj. "zwykłej" zaliczki miesięcznej oraz zaliczki kwartalnej. W przepisach nie ma natomiast odesłania do zaliczek uproszczonych, o których mowa w art. 25 ust. 6-10 ustawy o PDOP.
 |
Z art. 25 ust. 6 ustawy o PDOP wynika, że podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu podatkowym złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, to nie mogą opłacać zaliczek w uproszczonej formie. |
Jak z powyższego wynika, podatnicy CIT, których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, opłacają w 2020 r. zaliczki uproszczone w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego:
Gdyby w żadnym z ww. zeznań podatnicy nie wykazali podatku należnego, to nie mogą opłacać w 2020 r. uproszczonych zaliczek.
Uwzględniając fakt, iż zaliczki uproszczone nie są opłacane od uzyskanego w danym roku podatkowym dochodu, lecz w oparciu o podatek należny z poprzednich lat, oraz to, iż ustawodawca nie odwołał się - w przepisach o zatorach płatniczych - do przepisów regulujących zaliczki uproszczone, należy uznać, że podatnicy opłacający zaliczki uproszczone nie uwzględniają w ciągu roku nieuregulowanych zobowiązań (zarówno wierzyciele, jak i dłużnicy). Stosują oni przepisy o zatorach płatniczych dopiero w rozliczeniu rocznym, odpowiednio korygując podstawę opodatkowania/stratę podatkową w zeznaniu podatkowym.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
