Spółka z o.o. wypłaca pracownikom produkcyjnym wynagrodzenia za dany miesiąc na koniec miesiąca. W którym momencie wynagrodzenia te spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów - w miesiącu, za który są należne, czy w miesiącu uzyskania przychodów ze sprzedaży produktów, wytworzonych z udziałem tych pracowników?
| Uwzględniając stanowisko organów podatkowych należy uznać, że wynagrodzenia pracowników produkcyjnych podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne (o ile zostaną wypłacone z dochowaniem terminu). |
Na potrzeby ustawy o PDOP koszty uzyskania przychodów dzieli się generalnie na dwie grupy kosztów: koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (tzw. koszty pośrednie). Pierwsze z tych kosztów są uwzględniane w rachunku podatkowym generalnie w dacie uzyskania przychodu, którego bezpośrednio dotyczą. Z kolei koszty pośrednie są potrącalne w dacie poniesienia.
Wynagrodzenia pracowników produkcyjnych wiążą się w sposób bezpośredni z przychodem uzyskanym ze sprzedaży produktów. Niemniej jednak organy podatkowe uważają, że wynagrodzenia te podlegają ujęciu w kosztach podatkowych na zasadach przewidzianych dla należności pracowniczych, zgodnie z regulacjami zawartymi w art. 15 ust. 4g i art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o PDOP (i odpowiednio art. 22 ust. 6ba i art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy o PDOF), a nie na zasadach przewidzianych dla kosztów bezpośrednich.
 |
Należności ze stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, wypłacane przez zakład pracy, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi należności te zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich wypłaty (postawienia do dyspozycji) pracownikowi. |
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2017 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.180.2017.1.MST stwierdził, że reguły potrącania kosztów bezpośrednio związanych z przychodami nie dotyczą wynagrodzeń pracowniczych (ani związanych z nimi składek na ubezpieczenia społeczne). Według niego:
"(...) ustawodawca przewidział odmienne reguły ujęcia w odniesieniu do niektórych grup kosztów, w szczególności kosztów wynagrodzeń oraz składek ZUS płatnika, które polegają zarówno na wskazaniu konkretnego momentu potrącenia (art. 15 ust. 4g i 4h updop), jak i ograniczeniu w zaliczaniu do kosztów podatkowych tytułów niezapłaconych przez podatnika (art. 16 ust. 1 pkt 57, 57a i 57b).
(...) wynagrodzenia pracowników oraz powstałe w związku z nimi koszty składek na ubezpieczenie społeczne należy kwalifikować jako koszty podatkowe w oparciu o (...) art. 15 ust. 4g i ust. 4h updop, bez względu na fakt, czy stanowią one koszty bezpośrednie, czy koszty pośrednie. (...)"
W świetle powyższego, wynagrodzenia pracowników produkcyjnych podatnik powinien ujmować w kosztach uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne (lub w miesiącu ich wypłaty, jeśli zostaną one wypłacone z uchybieniem terminu), a nie na zasadach przewidzianych dla kosztów bezpośrednich.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
