Spółka z o.o., świadcząca usługi transportowe, dokonuje na terenie innych krajów UE zakupu paliwa do samochodów firmowych. Czy kosztem uzyskania przychodów może być wartość brutto ww. paliwa, tj. wraz z podatkiem od wartości dodanej, czy też podatek ten nie jest kosztem podatkowym, skoro spółka będzie się starała o jego odzyskanie?
| Aktualnie organy podatkowe uważają, że zagraniczny podatek od wartości dodanej może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Ewentualny późniejszy zwrot tego podatku stanowi natomiast przychód podatkowy. |
W ustawie o PDOP brak jest regulacji, które odnosiłyby się do ujmowania w kosztach uzyskania przychodów podatku od wartości dodanej zapłaconego na terenie innego kraju członkowskiego UE. W ustawie tej odniesiono się tylko do polskiego podatku VAT wskazując, że generalnie VAT naliczony nie może być kosztem podatkowym. W niektórych jednak przypadkach może być on uznany za koszt uzyskania przychodów. Może tak być (zob. art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o PDOP):
UWAGA! Obecnie organy podatkowe uważają, że "podatek od towarów i usług", o którym mowa powyżej, to określenie odnoszące się tylko do polskiego VAT. Z podatkiem tym nie można natomiast utożsamiać podatku od wartości dodanej obowiązującego w państwie członkowskim UE innym niż Polska.
W konsekwencji, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (o ile oczywiście zostały spełnione ogólne zasady kwalifikowania wydatku do kosztów uzyskania przychodów) wartość brutto faktury dokumentującej zakup, w tym przypadku paliwa, a więc także wykazany na tej fakturze podatek od wartości dodanej. Jest to możliwe bez względu na to, czy polski podatnik będzie się ubiegał o zwrot tego podatku, czy też nie. Takie stanowisko zajął np. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 2 grudnia 2015 r., nr IBPB-1-1/4510-93/15/WRz.
Zaznaczamy, że zdarzają się stanowiska odmienne. Przykładowo, WSA w Gdańsku w wyroku z 5 stycznia 2016 r., sygn. akt I SA/Gd 1161/15 (orzeczenie nieprawomocne) uznał, że mechanizm i konstrukcja prawna polskiego podatku od towarów i usług i unijnego podatku od wartości dodanej są identyczne. W tym sensie pojęcia te są synonimami, opisującymi ten sam podatek. Nie można zatem uznać, że podatek od wartości dodanej jest czymś odmiennym od podatku od towarów i usług. Tym samym wyłączenia uregulowane w ww. przepisie odnoszą się również do unijnego podatku od wartości dodanej. Analogicznie wypowiedział się NSA w wyroku z 4 lipca 2013 r., sygn. akt II FSK 1545/11.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
