| Nieodpłatne przekazanie pracownikom drobnych gadżetów promujących nowe logo firmy (pracodawcy) nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. |
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z 18 września 2015 r., nr DD3.8222.2.383.2015.KDJ.
W związku z realizowaną przez wnioskodawcę (spółkę) strategią globalnego rozwoju i umacniania swojej pozycji na rynku, jako czołowego producenta, kontrahenta i pracodawcy, wnioskodawca podjął działania mające na celu zmianę wizerunku. W konsekwencji określenia nowego wizerunku, w tym m.in. opracowania nowego logo spółki, planuje podjęcie działań w zakresie rozpowszechnienia nowej marki spółki, a w szczególności przeprowadzenie kampanii informacyjno-promocyjnej wśród pracowników mającej na celu ich identyfikację z jego nowym wizerunkiem.
W ramach tych działań wnioskodawca planuje przekazanie nieodpłatnie każdemu pracownikowi tzw. zestawu startowego, promującego nową markę spółki, składającego się z drobnych przedmiotów wykorzystywanych głównie w miejscu pracy, takich jak np. kubek termiczny, torba śniadaniowa, długopis, czy tzw. smycz na służbowy identyfikator itp.
Wnioskodawca zwrócił się do organu podatkowego z zapytaniem czy wartość takiego "zestawu" otrzymanego przez pracownika stanowi u niego przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Zdaniem wnioskodawcy w tym przypadku przychód nie wystąpi.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2015 r., nr ILPB1/415-1401/14-2/AN uznał to stanowisko za nieprawidłowe. Natomiast Minister Finansów przyznał rację wnioskodawcy i zmienił interpretację Dyrektora Izby Skarbowej. W interpretacji zmieniającej czytamy: "Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 stwierdził, iż »zdaniem Trybunału, przeprowadzona (...) analiza pozwala na określenie cech istotnych kategorii `innych nieodpłatnych świadczeń´ jako przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Należy przyjąć, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:
A zatem, o powstaniu przychodu z tytułu otrzymania od pracodawcy nieodpłatnych świadczeń decyduje łączne spełnienie określonych wyżej przesłanek. Mając na uwadze powyższe w kontekście przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nie budzi wątpliwości, iż pierwsze dwie przesłanki nie zostały spełnione. Trudno bowiem mówić zarówno o dobrowolności przyjęcia zestawu startowego przez pracowników, jak i o przekazaniu go przez Wnioskodawcę w interesie pracowników. Jedynie ostatni warunek można byłoby uznać za spełniony, gdyż Wnioskodawca zapewne zna wartość zestawu startowego i z łatwością mógłby przypisać jego wartość każdemu z wyposażonych w ten zestaw pracowników. Nie jest to jednak wystarczające kryterium do ustalenia po stronie pracowników przychodu w rozumieniu ustawy.
Wobec tak jednoznacznego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego stwierdzić należy, iż otrzymanie przez pracowników od Wnioskodawcy zestawów startowych nie stanowi dla nich przysporzenia majątkowego, a tym samym nie prowadzi do powstania po ich stronie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy i nie stanowi przychodu ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy".
| ||||||||||||
|
||||||||||||
