| Jeżeli środki pieniężne pochodzą z pożyczki udzielonej w walucie obcej, różnice kursowe powstają wyłącznie przy ostatecznym rozliczeniu pozycji walutowej, tj. spłacie pożyczki. Natomiast wymiana waluty pochodzącej z pożyczki jest zdarzeniem obojętnym podatkowo i nie skutkuje powstaniem różnicy kursowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. |
Tak wynika z wyroku NSA z 25 czerwca 2014 r., sygn. akt II FSK 1674/12.
Spółka zawarła umowy pożyczki w euro z zagranicznym kontrahentem. Pieniądze wpływały na rachunek walutowy spółki. Następnie były wymieniane na złote polskie i przekazywane na rachunek złotówkowy.
Z ustaleń poczynionych przez organ podatkowy w trakcie postępowania kontrolnego wynikało, że firma zaniżyła w deklaracji podatkowej wysokość przychodu, bo nie uwzględniła dodatnich różnic kursowych zrealizowanych od własnych środków pieniężnych. Tym samym w ocenie organu podatkowego spółka naruszyła art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 15a ust. 1 i ust. 2 pkt 3 updop.
W odwołaniu od decyzji organu podatkowego spółka podniosła m.in. zarzut naruszenia art. 15a ust. 2 pkt 3 w zw. z art. 15a ust. 2 pkt 5 updop poprzez uznanie, że różnice kursowe na środkach pieniężnych pochodzących z zagranicznych pożyczek powstały w dniu wypływu środków z rachunku walutowego, chociaż spółka pożyczki nie spłaciła.
Sąd pierwszej instancji zwrócił uwagę, że różnice kursowe powstają wyłącznie w sposób określony w art. 15a ust. 1-3 updop. W art. 15a ust. 2 pkt 3 updop wprowadzono ogólną zasadę w zakresie rozpoznawania różnic kursowych od środków pieniężnych w walutach obcych. W świetle tej zasady różnica kursowa może powstać w dniu wypływu otrzymanych wartości pieniężnych w walucie obcej. Niemniej jednak w art. 15a ust. 2 pkt 4 i 5 updop wprowadzono wyjątek od tej zasady, a mianowicie: w przypadku pożyczki różnice kursowe mogą powstać w dacie jej spłaty. Sąd pierwszej instancji nie zgodził się z poglądem organu podatkowego, zgodnie z którym przepisy te wyłącznie doprecyzowują art. 15a ust. 2 pkt 3 updop poprzez wprowadzenie dodatkowego obowiązku rozpoznania różnic kursowych w momencie spłaty pożyczki. W jego ocenie przyjęcie stanowiska organu podatkowego prowadziłoby do wielokrotnego powstania różnicy kursowej będącej przychodem.
Pełnomocnik organu podatkowego wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku. Jednak NSA również przyznał rację spółce. W ocenie NSA, jeżeli środki pieniężne pochodzą z pożyczki udzielonej w walucie obcej, to różnice kursowe powstają wyłącznie przy ostatecznym rozliczeniu pozycji walutowej, tj. przy spłacie pożyczki. Natomiast wymiana waluty jest zdarzeniem obojętnym podatkowo i nie skutkuje powstaniem różnicy kursowej w rozumieniu art. 15a updop.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
