Osoba fizyczna prowadząca podatkową księgę przychodów i rozchodów zlikwidowała działalność gospodarczą. Na dzień likwidacji posiadała nieuregulowane zobowiązania z tytułu dokonanych zakupów. Czy jeśli nie ureguluje tych zobowiązań w terminach wynikających z przepisów o przeciwdziałaniu zatorom płatniczym, to pomimo likwidacji działalności gospodarczej powinna dokonywać stosownych korekt i zapłacić podatek dochodowy?
Co do zasady, tzw. przepisy o przeciwdziałaniu zatorom płatniczym dotyczą także podatników likwidujących działalność gospodarczą. Nie należy jednak korygować tych kosztów, które widnieją w remanencie końcowym na dzień likwidacji działalności gospodarczej, ponieważ prowadziłoby to do zawyżenia podstawy opodatkowania.
Na podstawie art. 24d ust. 10 updof, przepisy dotyczące korekty kosztów w związku z nieuregulowaniem w ustawowych terminach zobowiązań wobec kontrahentów stosuje się odpowiednio, jeżeli stosowny termin upływa m.in. po likwidacji działalności gospodarczej. Zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów następuje za rok podatkowy, w którym nastąpiła likwidacja tej działalności.
Jeżeli więc Czytelnik posiada nieuregulowane zobowiązania wobec kontrahentów i nie dokona zapłaty w odpowiednich terminach, obowiązany jest zmniejszyć koszty uzyskania przychodów, a jeśli wysokość tych kosztów nie jest wystarczająca - także zwiększyć przychód. Powinien tego dokonać za rok podatkowy, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej, np. jeśli zakończenie działalności gospodarczej miało miejsce 31 grudnia 2013 r., zmniejszeniu ulegają koszty podatkowe (zwiększeniu przychód) tego roku.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są jednak zobligowani - m.in. na dzień likwidacji działalności gospodarczej - do sporządzenia spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów (§ 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.).
Wartość tego remanentu uwzględniana jest przy obliczaniu dochodu. Jak bowiem wynika z art. 24 ust. 2 updof, dochodem z działalności gospodarczej jest różnica pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.
W ten sposób, poprzez spis z natury, dochodzi do korekty kosztów podatkowych wpisywanych na bieżąco do księgi o wartość niesprzedanych materiałów, towarów, wyrobów i innych składników majątkowych objętych remanentem.
Jeżeli zatem w remanencie na dzień likwidacji działalności gospodarczej znajdowały się takie składniki majątkowe, za które Czytelnik nie ureguluje płatności, to z istoty rzeczy podlegają one wyłączeniu z rachunku podatkowego, a zatem w odniesieniu do tych wydatków korekta kosztów prowadziłaby do zawyżenia podstawy opodatkowania.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
