Jeżeli spółka przekazuje składniki swojego majątku osobie wykonującej umowę o zarządzanie, w celu realizacji powierzonego zadania, osoba ta nie uzyskuje przychodu podatkowego. |
(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 lipca 2013 r., nr IPPB2/415-353/13-2/MG)
Spółka zamierzała zawrzeć z osobą fizyczną umowę o zarządzanie kontraktem. Zgodnie z umową, osobie tej miała być zapewniona możliwość wykonywania umowy w siedzibie spółki lub jej oddziałach. Ponadto - w celu realizacji powierzonego zadania - miały być jej udostępnione składniki majątku należące do spółki, tj. służbowy samochód osobowy, komputer (laptop) i telefon komórkowy. Koszty eksploatacji ww. samochodu i sprzętu (w tym koszty paliwa i rozmów telefonicznych), koszty przejazdów (przelotów) krajowych i zagranicznych oraz koszty noclegów (np. w hotelu) tej osoby, poniesione w związku z realizacją umowy o zarządzanie kontraktem, miała pokrywać spółka. Zwrot poniesionych kosztów miał następować na podstawie stosownych dokumentów uwzględniających rodzaj i zakres poniesionych wydatków. Ponadto spółka wyjaśniła, że realizacja ww. inwestycji, której zarządzanie zostanie powierzone osobie fizycznej, ma miejsce w innym mieście niż główna siedziba spółki (w miejscowości, w której spółka posiada jeden ze swoich oddziałów) i innym niż miejsce zamieszkania tej osoby.
Spółka miała wątpliwości, czy opłacenie przez nią ww. wydatków lub ich zwrot osobie, z którą podpisano umowę o zarządzanie, spowoduje u tej osoby powstanie przychodu z nieodpłatnych świadczeń podlegającego opodatkowaniu PIT.
Organ podatkowy wyjaśnił, że dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Odnosząc powyższe do przekazania przez spółkę składników majątku osobie fizycznej, w celu realizacji powierzonego jej zadania, uznano, że osoba ta nie będzie uzyskiwała z tego tytułu przychodów z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu ustawy o PDOF, a tym samym przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 9 tej ustawy. Przychód taki powstałby natomiast, gdyby osoba ta korzystała z tych składników majątku dla celów prywatnych, ale to nie miało miejsca w przedmiotowej sprawie. Spółka zatem nie będzie zobowiązana, jako płatnik, do obliczania, poboru i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od ww. przekazania.
Natomiast co do zwracanych lub płaconych bezpośrednio przez spółkę kosztów noclegów, przejazdów/przelotów (bilety kolejowe i lotnicze) krajowych i zagranicznych ponoszonych w związku z podróżami osoby realizującej umowę o zarządzanie kontraktem, przywołano m.in. art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PDOF. Na mocy tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych przepisach (z zastrzeżeniem ust. 13 tego przepisu). Jeżeli zatem zwracane (płacone) tej osobie wydatki będą mieściły się w limitach określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. poz. 167), uzyskany przychód przez osobę wykonującą zlecenie będzie zwolniony z opodatkowania (z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 21 ust. 13 ustawy o PDOF). Jeżeli natomiast pokrywane lub zwracane przez spółkę koszty będą wyższe od limitów określonych w ww. rozporządzeniu, to nadwyżka ponad te limity podlegać będzie opodatkowaniu PIT.
Od redakcji:
Stanowisko organu podatkowego co do braku konieczności rozpoznania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń przy udostępnianiu osobie fizycznej - w celu wykonania zleconego zadania - składników majątku spółki, zasługuje na pełną aprobatę. Ponadto, jest ono bardzo istotne ze względu na niekorzystny wyrok NSA z 6 grudnia 2012 r., sygn. akt II FSK 709/11. Przypomnijmy, że zdaniem NSA, koszty, jakie ponosi spółka w związku z wykorzystywaniem przez zleceniobiorców (menedżerów) jej składników majątku, są elementem dodatkowego ich wynagrodzenia. Wpływają one zatem na kwotę przychodu zleceniobiorcy (menedżera) w rozumieniu art. 13 pkt 9 ustawy o PDOF, nawet jeżeli przekazane składniki majątku są używane jedynie w celu wykonania zlecenia/kontraktu (więcej na temat tego orzeczenia pisaliśmy w Biuletynie Informacyjnym nr 6 z 20 lutego br., w artykule pt. "Korzystanie ze składników majątku spółki powoduje powstanie przychodu u menedżera - wyrok NSA"). Dobrze, że stanowisko zaprezentowane w tym wyroku nie jest powielane przez organy podatkowe. Pozostaje mieć nadzieję, że również w przyszłości fiskus będzie prezentował stanowisko podobne do przedstawionego przez Dyrektora Izby Skarbowej w przytoczonej wyżej interpretacji.
|