W 2023 r. uzyskiwałam przychody z umowy o pracę nie korzystając przy tym z żadnego zwolnienia od pdof. Jednak przez pierwsze 3 miesiące przebywałam na tzw. chorobowym i za ten okres uzyskiwałam wyłącznie zasiłek chorobowy. W dniu 31 stycznia br. otrzymałam od pracodawcy PIT-11 za 2023 r., w którym pracodawca uwzględnił przysługujące mi podwyższone koszty uzyskania przychodów, ale jedynie za 9 miesięcy. Czy jeśli pozostawałam w zatrudnieniu przez cały 2023 r., to pomimo tak wystawionego PIT-11 w PIT-37 mogę wykazać pracownicze koszty w wysokości podwyższonej za cały rok?
NIE. Pracodawca obliczając zaliczki na pdof od należności pracowniczych uprawniony jest do stosowania podwyższonych tzw. zryczałtowanych miesięcznych kosztów pracowniczych jedynie wówczas, gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę (art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o pdof). Pracodawca stosuje je, o ile pracownik złoży mu oświadczenie o spełnieniu opisanych warunków. Ale nawet gdy pracodawca jest w posiadaniu takiego oświadczenia nie oznacza to automatycznie, że podwyższone koszty stosuje pracownikowi w każdym miesiącu, tylko z racji tego, że w okresie tym pozostawał on w zatrudnieniu. Można je bowiem zastosować wyłącznie do przychodów ze stosunku pracy, którymi nie są przychody z zasiłków z ubezpieczenia społecznego, w tym zasiłku chorobowego. Takie należności stanowią przychody z innych źródeł.
Z uwagi na to, że Czytelniczka w 2023 r. przez 3 miesiące otrzymywał wyłącznie zasiłek chorobowy, pracodawca prawidłowo w PIT-11 wykazał koszty pracownicze tylko za pozostałe 9 miesięcy. Rozliczając się w PIT-37, Czytelniczka może je zastosować wyłącznie za ten sam okres w podwyższonej wysokości, o ile spełni wskazane na wstępie kryteria.
|