Od początku roku jestem zatrudniony na podstawie dwóch umów o pracę w tej samej firmie. Na 3/4 etatu pracuję w dziale HR, a na 1/4 etatu jestem zatrudniony jako archiwista. Pracodawca stosuje mi przy wyliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia z każdej z tych umów tzw. podstawowe miesięczne koszty pracownicze, do których jestem uprawniony. W efekcie zastosowane przez niego koszty wyniosą 6.000 zł za cały 2023 r. Czy w tej wysokości będę mógł je wykazać w rocznym zeznaniu podatkowym PIT?
NIE. Wskazane w pytaniu pracownicze koszty uzyskania przychodu w rocznym zeznaniu PIT będą podlegały ograniczeniu.
Pracodawca, obliczając i pobierając zaliczki na pdof od należności przysługujących podatnikowi ze stosunku pracy, w przypadku gdy zakład pracy i miejsce zamieszkania pracownika znajdują się w tej samej miejscowości, w stosunku do wynagrodzenia z każdej zawartej z nim umowy o pracę zobowiązany jest stosować miesięczne koszty w wysokości 250 zł. Niemniej sam pracownik w rocznym zeznaniu podatkowym PIT nie może wykazać pełnej wysokości zastosowanych przez pracodawcę kosztów uzyskania przychodów, które wynikają ze sporządzonej przez niego informacji rocznej PIT-11. W art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o pdof ustawodawca wprowadził bowiem ograniczenia w tym zakresie. Z jego uregulowań wynika wprost, że gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku pracy, roczna suma kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu nie może przekroczyć kwoty 4.500 zł - przy stosowaniu kosztów podatkowych. To właśnie ograniczenie znajdzie zastosowanie w sytuacji opisanej przez Czytelnika.
Przykład Osoba fizyczna (31 lat) w 2023 r. jest zatrudniona równocześnie na podstawie dwóch umów o pracę w jednej firmie - z każdej na tzw. część etatu. Na podstawie obu umów uzyska przychody we wszystkich miesiącach od stycznia do grudnia. W trakcie roku pracodawca, obliczając zaliczkę na pdof od wynagrodzenia z każdej z umów, uwzględni jej koszty uzyskania przychodu w kwocie 3.000 zł (tj. 12 × 250 zł), czyli łącznie w wysokości 6.000 zł. Załóżmy, że w sporządzonej dla pracownika informacji PIT-11 za 2023 r. pracodawca z tytułu dwóch stosunków pracy wykaże łącznie następujące kwoty: przychód 97.645 zł, koszty 6.000 zł, dochód 91.645 zł. Biorąc pod uwagę dane z PIT-11 oraz uwzględniając ograniczenie kosztów wynikające z art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o pdof, podatnik, sporządzając zeznanie za 2023 r., wykaże w nim: przychód 97.645 zł, koszty 4.500 zł, dochód 93.145 zł. |
|