Okres wakacyjny sprzyja prowadzeniu sezonowej działalności gospodarczej. Chodzi tu nie tylko o usługi typu wynajem pokoi, usługi gastronomiczne czy sprzedaż pamiątek, ale również wynajem leżaków, parawanów czy rowerów. Kiedy taka działalność wymaga rejestracji i na co należy zwrócić uwagę przy tego rodzaju biznesie?
Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Tak wynika z art. 3 i 4 Prawa przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646).
Jednakże w kwestii konieczności rejestracji działalności gospodarczej zaszły w tym roku znaczne zmiany. Nie ma już konieczności jej rejestracji w przypadku osób fizycznych, których przychód należny z tej działalności nie będzie przekraczał w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, i które w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywały działalności gospodarczej. Zasada ta nie ma zastosowania w przypadku działalności wykonywanej w ramach umowy spółki cywilnej ani takiej, której prowadzenie wymaga uzyskania koncesji, zezwolenia albo wpisu do rejestru działalności regulowanej. W 2018 r. wspomniany limit przychodów wynosi 1.050 zł. W sytuacji gdy przychód należny z tej działalności przekroczy w danym miesiącu wskazaną wysokość, wówczas działalność ta stanie się działalnością gospodarczą począwszy od dnia, w którym nastąpi przekroczenie limitu. Spowoduje to konieczność złożenia wniosku CEIDG-1 o rejestrację firmy.
Sezonowy przedsiębiorca musi również sprawdzić, czy planowany przez niego rodzaj prowadzonej działalności nie wymaga spełnienia dodatkowych obowiązków formalnych, jak np. uzyskanie zezwolenia na sprzedaż czy podawanie alkoholu.
Więcej na temat rejestracji i prowadzenia firmy w serwisie www.zakladamyfirme.pl.
Decydując się na prowadzenie działalności gospodarczej przedsiębiorca może być zobowiązany do zapłaty podatku od nieruchomości z zastosowaniem stawki najwyższej. Zasadą jest, że nieruchomości związane z prowadzeniem działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości z zastosowaniem stawki najwyższej. Jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej traktuje się grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Nie dotyczy to m.in. budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami.
Warto w tym miejscu wskazać, iż za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1785 ze zm.) nie uważa się:
Może okazać się, że prowadzenie danej działalności niesie konieczność dokonania rejestracji i uzyskania zatwierdzenia przez właściwego państwowego inspektora sanitarnego. Będzie to miało miejsce w sytuacji, gdy podejmowana działalność sezonowa będzie wiązała się z produkcją i wprowadzaniem do obrotu żywności, np. przy sprzedaży lodów, gofrów czy zapiekanek.
Co istotne, pracodawca albo zlecający wykonanie prac w przypadku osób podejmujących lub wykonujących prace, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby, zobowiązany jest skierować je do wykonania obowiązkowych badań sanitarno-epidemiologicznych. Będzie to miało zastosowanie w szczególności w przypadku działalności gastronomicznej. Badania przeprowadza lekarz podstawowej opieki medycznej bądź lekarz medycyny pracy. Lekarz wydaje osobie badanej oraz pracodawcy albo osobie zlecającej wykonanie prac orzeczenie lekarskie o:
1) zdolności do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby,
2) czasowych lub trwałych przeciwwskazaniach do wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby.
Zasadniczo przedsiębiorcy zobowiązani są zarejestrować każdy posiadany odbiornik radiowy i telewizyjny oraz opłacać za niego abonament RTV. Obowiązuje bowiem zasada, zgodnie z którą domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika.
Konieczne może też okazać się regulowanie opłat za odtwarzanie muzyki (tzw. tantiemy). Osoby prowadzące sezonową jak i całoroczną działalność gospodarczą (gastronomiczną, handlową, usługową), które w ramach swojej działalności wykorzystują utwory muzyczne i słowno-muzyczne (za pomocą radioodbiornika, telewizora, odtwarzacza dźwięku itp.), zobowiązane są uzyskać licencję na publiczne rozpowszechnianie utworów.
Z obowiązku ich ponoszenia zwolnieni są posiadacze urządzeń służących do odbioru programu radiowego lub telewizyjnego (choćby urządzenia te były umieszczone w miejscu ogólnie dostępnym), jeżeli odtwarzanie to nie łączy się z osiąganiem korzyści majątkowych. Przy czym, w praktyce bardzo trudne jest udowodnienie, iż dany przedsiębiorca nie osiąga żadnych dodatkowych korzyści majątkowych w związku z tym, że w jego lokalu gra muzyka.
|