Zakupiliśmy samochód osobowy, który został zaliczony do środków trwałych. W październiku 2019 r. zawarliśmy na ten pojazd umowę ubezpieczenia OC, AC i NNW. Polisa, która została wystawiona w dniu 2 października 2019 r., dotyczy okresu od października 2019 r. do września 2020 r. Czy w księdze, w której koszty ujmujemy metodą uproszczoną, możemy ująć wyłącznie 75% wydatków na ubezpieczenie tego auta?
NIE. Limit 75% nakładów, które można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów i ująć w księdze, nie dotyczy kosztów ubezpieczenia samochodu osobowego, lecz kosztów jego eksploatacji. Wydatki związane z ubezpieczeniem dobrowolnym AC trzeba natomiast wpisywać do księgi z uwzględnieniem limitu 150.000 zł.
Na mocy art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o pdof nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej, jeśli samochód ten jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika. Może on więc w kosztach podatkowych ujmować tylko 75% wydatków na używanie firmowego samochodu osobowego (np. na paliwo, części zamienne, wymianę oleju itp.), jeżeli jest on wykorzystywany jednocześnie do celów działalności gospodarczej i celów prywatnych.
Istotne jest, że limit 75% wydatków nie odnosi się do kosztów ubezpieczenia samochodu osobowego. W przypadku zawarcia umowy ubezpieczenia obowiązuje jednak inne ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy o pdof. W świetle tego przepisu nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Należy podkreślić, że ograniczenie to przyjmuje się wyłącznie w przypadku ubezpieczeń dobrowolnych, np. AC, gdzie podstawą ubezpieczenia jest wartość samochodu osobowego. Natomiast nie ma ono zastosowania do ubezpieczenia OC czy NNW, które rozliczane są w kosztach podatkowych i ujmowane w księdze w całości. Potwierdzają to organy podatkowe. Przykładem jest odpowiedź Ministerstwa Finansów z dnia 11 stycznia 2019 r. udzielona naszemu Wydawnictwu czy interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 15 maja 2019 r., nr 0111-KDIB1-3.4010.192.2019.1.JKT.
W pytaniu nie wskazano, jaka jest wartość samochodu osobowego przyjęta dla celów ubezpieczenia. Jeżeli kwota przyjęta na polisie AC mieści się w limicie 150.000 zł, to Czytelnicy w księdze podatkowej powinni ujmować całą składkę z tytułu tego ubezpieczenia. Z kolei gdy wartość auta przekracza tę kwotę, to składką tą należy obciążać koszty proporcjonalnie (przykład). W przypadku ubezpieczenia OC i NNW cała wartość składki, niezależnie od wartości pojazdu, podlega wpisaniu do księgi podatkowej.
U Czytelników koszty uzyskania przychodów są ewidencjonowane w księdze metodą uproszczoną określoną w art. 22 ust. 4 ustawy o pdof. W metodzie tej koszty podatkowe są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przy czym za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu (art. 22 ust. 6b ustawy o pdof).
Oznacza to, że Czytelnicy wartość składki na ubezpieczenie AC (limitowaną lub nie) oraz składki OC i NNW samochodu osobowego stanowiącego środek trwały powinni ująć w księdze za październik 2019 r. pod datą wystawienia polisy.
|
Przykład Podatnicy ewidencjonujący w księdze podatkowej koszty metodą uproszczoną użytkują w prowadzonej działalności samochód osobowy zaliczony do środków trwałych. W dniu 2 października 2019 r. zawarli umowę ubezpieczenia tego pojazdu na okres od 1 października 2019 r. do 30 września 2020 r. Z polisy wynika, że wartość pojazdu przyjęta do celów ubezpieczenia wynosi 160.000 zł, a składki wynoszą odpowiednio: OC 1.960 zł, NNW 375 zł, AC 4.800 zł. Składki na ubezpieczenia OC i NNW w całości stanowią koszt uzyskania przychodów. Natomiast procentowy udział składki na ubezpieczenie AC podlegającej zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów wynosi 93,75%, tj. (150.000 zł : 160.000 zł) × 100. Kwota składki na ubezpieczenie AC, którą można uznać za koszt podatkowy, wynosi zatem 4.500 zł, tj. 4.800 zł × 93,75%. W księdze podatkowej za październik 2019 r., pod datą wystawienia polisy, tj. 2 października br., podatnicy wpisali w kolumnie 13 "Pozostałe wydatki" kwotę 6.835 zł, tj. 1.960 zł + 375 zł + 4.500 zł. |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
