W tym roku do 2 lutego osoby prawne oraz spółki niemające osobowości prawnej mają czas na złożenie deklaracji na podatek od nieruchomości oraz na uregulowanie I raty tego podatku. Choć wzory deklaracji, które muszą wypełnić podatnicy, na swoim terenie przygotowują we własnym zakresie rady gmin, to zasady wypełniania tych dokumentów wszędzie są takie same.
Co do zasady, osoby prawne, jednostki organizacyjne oraz spółki niemające osobowości prawnej zobowiązane są składać, w terminie do dnia 31 stycznia, organowi podatkowemu właściwemu ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania, deklaracje na podatek od nieruchomości na dany rok podatkowy. Organem podatkowym właściwym w sprawach podatku od nieruchomości jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).
Obowiązek składania deklaracji na podatek od nieruchomości dotyczy również podatników korzystających ze zwolnień na mocy przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Deklaracje na omawiany podatek składa się na formularzach, których wzory na swoim terenie określają właściwe rady gmin. Choć formularze te mogą się od siebie różnić, to muszą zawierać dane dotyczące podmiotu i przedmiotu opodatkowania niezbędne do wymiaru i poboru podatku od nieruchomości.
Wspomniani podatnicy sporządzają więc takie deklaracje raz w roku. Zobowiązani są również skorygować je w razie zaistnienia zdarzenia powodującego powstanie lub ustanie obowiązku podatkowego, np. gdy dochodzi do nabycia lub zbycia nieruchomości lub gdy podatnik staje się najemcą nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego bądź Skarbu Państwa. W takich wypadkach mają na to 14 dni.
Obliczony wcześniej w deklaracji podatek od nieruchomości osoby prawne oraz spółki niemające osobowości prawnej wpłacają same, bez wezwania organu, na rachunek właściwej gminy, w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego, w terminie do dnia 15. każdego miesiąca. Jedynie za styczeń podatek ten płaci się do dnia 31 stycznia. W związku z tym, że w tym roku termin ten przypada w sobotę, to zgodnie z regulacjami Kodeksu postępowania administracyjnego termin na złożenie deklaracji na podatek od nieruchomości oraz uregulowanie I raty tego podatku ulega przesunięciu na poniedziałek, tj. 2 lutego.
W przypadku gdy obowiązek podatkowy powstaje lub wygasa w ciągu roku podatkowego, podatek za ten rok należy ustalić proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istnieje obowiązek podatkowy poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające jego powstanie.
Jeżeli w trakcie roku podatkowego zaistniało zdarzenie mające wpływ na wysokość opodatkowania w tym roku, a w szczególności zmiana sposobu wykorzystywania przedmiotu opodatkowania lub jego części, podatek ulega obniżeniu lub podwyższeniu, poczynając od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to zdarzenie. Podatek wyliczony w korekcie deklaracji jest podatkiem za cały rok. Jego wysokość należy ustalić proporcjonalnie do liczby miesięcy obowiązywania poszczególnych podstaw opodatkowania.
Co do zasady, deklaracje na podatek od nieruchomości podzielone są na części oznaczone wielkimi literami alfabetu. Pierwsza część, oznaczona literą A, dotyczy miejsca składania deklaracji, w której podatnicy zobowiązani są określić organ będący adresatem deklaracji (wójt, burmistrz, prezydent miasta) wraz z adresem. Druga część obejmuje dane identyfikacyjne składającego deklarację. Należy podać dane identyfikacyjne podatnika, wypełniając odpowiednie rubryki dla osoby prawnej lub osoby fizycznej, takie jak: dane rejestrowe, dane osoby reprezentującej firmę, numer KRS, adres siedziby podatnika itp. Osoba fizyczna wypełnia druk deklaracji wyłącznie, gdy jest współwłaścicielem albo współposiadaczem nieruchomości wraz z osobą prawną.
Podatnik musi również podać przyczynę konieczności złożenia deklaracji, tj. czy składana deklaracja to deklaracja roczna, czy też jej korekta.
Następnie podaje się dane dotyczące przedmiotu opodatkowania, tj. miejsce położenia przedmiotów opodatkowania (adres nieruchomości), rodzaj własności (właściciel, współwłaściciel, użytkownik wieczysty, posiadacz samoistny), numer księgi wieczystej, identyfikatory działek, budynków, lokali. Przykładowo, jeśli podatnik ma dwie nieruchomości, przy czym jest właścicielem jednej nieruchomości, a drugą ma we współwłasności, powinien wypełnić dwa formularze deklaracji - odrębnie dla nieruchomości będącej przedmiotem własności oraz odrębnie dla nieruchomości pozostającej we współwłasności.
W części deklaracji dotyczącej przedmiotów podlegających opodatkowaniu wpisuje się szczegółowe dane dotyczące nieruchomości. Podatnik zaznacza, jakie nieruchomości zgłasza do opodatkowania określając jednocześnie ich powierzchnię.
Podstawę opodatkowania dla gruntów stanowi ich powierzchnia, dla budynków lub ich części - ich powierzchnia użytkowa. Do powierzchni użytkowej budynku lub jego części zalicza się powierzchnię mierzoną, po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych. Za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Przy czym przy obliczaniu powierzchni użytkowej pomieszczeń lub ich części znaczenie ma wysokość kondygnacji. Będzie to informacja istotna np. w pomieszczeniach użytkowych usytuowanych na poddaszu lub w suterenach. Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się (przykład 1).
Przedsiębiorcy, których nieruchomości związane są z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą, opłacają podatek od nieruchomości według stawek najwyższych. Grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.
Inaczej rzecz ma się w przypadku budowli. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają tylko te budowle lub ich części, które związane są z działalnością gospodarczą. W ich przypadku podstawę opodatkowania stanowi wartość, o której mowa w przepisach o podatkach dochodowych, ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne. W przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych podstawę opodatkowania, stanowi ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego.
Osoby prawne oraz spółki niemające osobowości prawnej stosują metodę samoobliczenia podatku. Dlatego w deklaracji podatnik sam wpisuje stawkę podatku wynikającą z właściwej uchwały rady gminy oraz obliczoną kwotę podatku (przykład 2).
W przypadku większej liczby nieruchomości wypełnia również załącznik do deklaracji. Na końcu tego wyliczenia należy podać łączną kwotę podatku po zaokrągleniu do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 groszy i więcej podwyższa się do pełnych złotych.
Przykład 1 Spółka jest właścicielem lokalu użytkowego położonego w gminie Kościerzyna zlokalizowanego na poddaszu, którego całkowita powierzchnia wynosi 90 m2 (40 m2 tego lokalu ma 1,8 m wysokości, a pozostała część ma ponad 2,20 m). Wyliczenie powierzchni użytkowej:
Podatek za część użytkową poddasza w 2015 r. wyniesie:
Przykład 2 Spółka z o.o jest właścicielem gruntu o powierzchni 1.000 m2 oraz budynku o powierzchni 200 m2, położonych w Gdańsku. Należy posiłkować się stawkami podatku od nieruchomości na 2015 r., które wynikają z uchwały Rady Miasta Gdańska, tj.:
Podatek za 2015 r. dla spółki należy obliczyć następująco:
Oznacza to, że podatek od nieruchomości dla spółki w 2015 r. wyniesie 5.526 zł. Będzie on płatny w 12 proporcjonalnych ratach, każda po 460,50 zł w terminach do dnia 15. każdego miesiąca, a za styczeń do 2 lutego. |
Część deklaracji, z reguły noszącą oznaczenie literą E, wypełniają podatnicy, którzy korzystają ze zwolnień w podatku od nieruchomości. Wpisuje się tam powierzchnie gruntów, budynków lub wartość budowli podlegających zwolnieniu z podatku od nieruchomości.
Należy podać przepis prawa, określający z jakiego tytułu prawnego występuje zwolnienie. Takie zwolnienia mogą mieć dwie różne podstawy. Pierwsza to tzw. zwolnienia ustawowe wynikające z art. 7 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Są to np. zwolnienia nieruchomości lub ich części zajętych na potrzeby prowadzenia przez stowarzyszenia statutowej działalności wśród dzieci i młodzieży w zakresie oświaty, wychowania, nauki i techniki, kultury fizycznej i sportu, z wyjątkiem wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej, oraz grunty zajęte trwale na obozowiska i bazy wypoczynkowe dzieci i młodzieży. Drugą podstawę zwolnienia stanowią zwolnienia przedmiotowe wprowadzane przez gminy w drodze uchwał.
Deklaracja powinna zostać podpisana przez podatnika wraz z jego pieczęcią imienną lub przez osoby upoważnione do podpisywania deklaracji na podstawie pełnomocnictwa.
"Wyłączenie przedmiotów opodatkowania z kategorii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej występuje gdy przedmiot opodatkowania nie może nadawać się do prowadzenia działalności gospodarczej przez konkretnego przedsiębiorcę i jednocześnie nie mógłby być wykorzystywany przez inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą o innym charakterze. Niewątpliwie subiektywne tylko przekonanie podatnika, czy też samo jego oświadczenie o niemożności wykorzystania budynków do prowadzonej działalności, nie jest wystarczającym dowodem, na którym można by oprzeć ustalenie o wyłączeniu budynku z działalności gospodarczej i opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości wg niższej stawki". Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt VIII SA/Wa 702/14 |
Przykładowe maksymalne stawki podatku od nieruchomości na 2015 r. | |
Podatek od: | Stawka maksymalna |
gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej |
0,90 zł |
gruntów pozostałych |
0,47 zł |
budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej |
23,13 zł |
budynków mieszkalnych |
0,75 zł |
budynków związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych |
4,70 zł |
Wzór wyliczenia podatku od nieruchomości
|
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 12.01.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849 ze zm.)
|