(pismo Zastępcy Dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych z 6 maja 2013 r., nr DD6/0553/20/MZO/13/RWPD-38215; opublikowane w Biuletynie Skarbowym nr 3/2013)
"(...) Nawiązując do (…) zastosowania art. 15b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i odpowiednio art. 24d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do płatności z tytułu podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, Departament Podatków Dochodowych uprzejmie informuje:
Zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (odpowiednio art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.
Należy zauważyć, iż ustawodawca odwołał się do faktury (rachunku) jako podstawowego dokumentu określającego wysokość kwoty, o którą w razie jej nieuregulowania należy zmniejszyć koszty uzyskania przychodów. W związku z tym nie można uznać, iż wskazany przepis ma zastosowanie do podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, o których mowa w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych.
W przypadku osób prawnych podatek od nieruchomości wynika z deklaracji na dany rok złożonej przez podatnika. Natomiast w odniesieniu do osób fizycznych podatek od nieruchomości na rok podatkowy ustalany jest w drodze decyzji przez organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia przedmiotów opodatkowania.
Z kolei podatek od środków transportowych wynika z deklaracji na podatek od środków transportowych na dany rok podatkowy złożonej przez podatnika.
Za prawidłowością takiej interpretacji przemawia także cel uchwalonych przepisów, które miały zmierzać do likwidacji zatorów płatniczych. W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, iż w ramach obrotu gospodarczego powstają opóźnienia w regulowaniu zobowiązań między kontrahentami. Na tę sytuację nakładają się często skutki nieregulowania należności wynikających z rachunków i faktur dokumentujących poniesione wydatki, tworząc "zatory płatnicze". Pomimo iż fragment ten dotyczył zmian dokonanych w zakresie podatku od towarów i usług, definiuje on niejako pojęcie "zatorów płatniczych" i pozostaje aktualny także na gruncie zmian dokonanych w ustawach o podatkach dochodowych. Przytoczony fragment wyraźnie wskazuje, iż intencją ustawodawcy było ograniczenie zatorów płatniczych, które występują w relacjach między kontrahentami, a nie objęcie tą regulacją także płatności dokonywanych w relacjach podatnik - organ podatkowy (podkreśl. red.). (…)"
|