Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 5 października 2012 r., w sprawie C-557/11 odniósł się do opodatkowania usług własnych świadczonych w ramach usługi turystyki (tu: usług transportowych). Zgodnie z tym wyrokiem, usługi te powinny być opodatkowane odrębnie od usługi turystycznej, a to oznacza, że do tej usługi ma zastosowanie właściwa dla niej stawka VAT (obecnie 8%). Więcej na temat tego wyroku pisaliśmy w Biuletynie Informacyjnym nr 1 z 1 stycznia 2013 r., w artykule pt. "Opodatkowanie usługi transportu osób świadczonej w ramach usługi turystycznej - wyrok TSUE".
Jak można było przypuszczać, po tym wyroku stanowiska organów podatkowych uległy zmianie. Dotychczas bowiem fiskus uważał, że własna usługa transportu, świadczona w ramach usługi turystyki, jest elementem składowym usługi głównej (turystycznej). Powinna być zatem opodatkowana tak jak ta usługa. Natomiast obecnie (tj. po wyroku TSUE z 5 października 2012 r.) organy podatkowe uznają, że usługi własne świadczone w ramach usługi turystyki powinny być opodatkowane odrębnie. Takie stanowisko zaprezentował przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 10 czerwca 2013 r., nr IPTPP2/443-199/13-4/IR:
"(…) własna usługa przewozu osób wykonywana przez Wnioskodawcę w ramach ceny pobranej od turysty z tytułu wykonania na jego rzecz usługi turystycznej będzie podlegać opodatkowaniu obniżoną 8% stawką podatku właściwą dla usługi przewozu osób, w przypadku gdy (…) świadczone usługi własne sklasyfikowane będą pod symbolem PKWiU 49.39 jako pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany, wskazany pod pozycją 157 załącznika nr 3 do ustawy (o VAT - przyp. red.). (…)"
Uwaga! Jeżeli podatnik świadczy ww. usługi transportu osób własnym autokarem, powinien uwzględnić również regulacje zawarte w art. 28f ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Oznacza to, że opodatkowaniu VAT (według stawki 8%) podlega tylko usługa transportu pasażerskiego na trasie przebiegającej na terytorium Polski. Natomiast odcinek poza terytorium Polski nie podlega opodatkowaniu w kraju.
Podobnie uznał również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 24 maja 2013 r., nr IBPP1/443-195/13/ES, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 11 lutego 2013 r., nr ILPP1/443-1055/12-4/MD, a także NSA w wyroku z 19 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 637/13. Można się spodziewać, że takie samo stanowisko będzie prezentowane także w przyszłości.
To jednak nie jedyna kwestia, która budziła wątpliwości w zakresie rozliczania VAT od usług turystycznych. Komisja Europejska uznała bowiem, że m.in. Polska, zezwalając biurom podróży na stosowanie procedury szczególnej do usług turystycznych (polegających na opodatkowaniu jedynie marży) sprzedawanych osobom innym niż podróżni, uchybiła regulacjom unijnym zawartym w art. 306-310 dyrektywy VAT. Podnosiła przy tym, że wprawdzie w różnych wersjach językowych ww. przepisy dyrektywy pojawia się określenie albo "klient", albo "podróżny", jednak i tak należy uznać, że regulacje te mają zastosowanie do "podróżnego".
Trybunał Sprawiedliwości UE miał jednak inne zdanie (patrz - wyrok z 26 września 2013 r., w sprawie C-193/11). Uznał bowiem, że biura podróży mogą stosować szczególną procedurę opodatkowania do wszystkich klientów. Określenie "podróżny" jest bowiem szerokie i obejmuje nie tylko konsumenta końcowego.
WAŻNE: TSUE uznał, że przepisy dotyczące opodatkowania usług turystyki mogą być stosowane nie tylko do usług świadczonych dla podróżnych, ale także dla innych podmiotów.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
