Skutki zrzeczenia się wynagrodzenia przez członka rady nadzorczej - interpretacja organu podatkowego

Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 kwietnia 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.55.2022.2.DD.

Spółka z o.o. (wnioskodawca) wchodzi w skład grupy kapitałowej, gdzie spółka akcyjna (spółka matka) jest jej udziałowcem większościowym. U wnioskodawcy działa rada nadzorcza. Składa się ona z 5 członków, w tym z 3 członków będących pracownikami spółki matki. Członkowie rady uzyskują wynagrodzenie miesięczne w zryczałtowanej wysokości.

Jeden z trzech oddelegowanych pracowników do pełnienia funkcji członka rady nadzorczej po objęciu stanowiska prezesa zarządu w spółce matce zrzekł się wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady nadzorczej u wnioskodawcy, powołując się na politykę wynagrodzeń członków zarządu i rady nadzorczej, jaka obowiązuje w spółce matce. Zgodnie z nią "jeżeli członek zarządu jest członkiem rady nadzorczej spółki zależnej, nie przysługuje mu wynagrodzenie z tytułu pełnienia tej funkcji". Członek rady nadzorczej do momentu objęcia stanowiska członka zarządu w spółce matce, pobierał wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka rady nadzorczej u wnioskodawcy.

Na tle takiego stanu faktycznego pojawiły się wątpliwości, czy w wyniku rezygnacji z wynagrodzenia wnioskodawca uzyskuje przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 2 updop? A może taka rezygnacja skutkuje umorzeniem zobowiązania z tytułu wynagrodzenia i powstaniem przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 updop?

W ocenie wnioskodawcy w żadnej z tych okoliczności przychód nie powstaje. O ostateczne rozstrzygnięcie tej kwestii zwrócił się jednak do organu podatkowego.

Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Wyjaśnił, że w świetle art. 12 ust. 1 pkt 2 updop, aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych, stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, zwiększając w ten sposób swoje przychody podatkowe. W ramach stosunków łączących spółkę kapitałową ze wspólnikami takiej spółki szczególną rolę odgrywają świadczenia wynikające z umowy spółki. Do takich świadczeń zaliczyć można m.in. obowiązek wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, obowiązek wnoszenia dopłat uchwalonych przez zgromadzenie wspólników, pełnienie funkcji w organach spółki, itp.

W przypadku tego rodzaju świadczeń wspólnika na rzecz spółki nie można uznać, że spółka uzyskała nieodpłatne świadczenie, nawet jeżeli nie zostało określone z tego tytułu dodatkowe wynagrodzenie wspólnika.

Ponadto, gdy funkcję członka rady nadzorczej pełni bez wynagrodzenia osoba będąca wspólnikiem spółki lub np. pracownik wspólnika, to po stronie tej spółki nie powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń. Jest to spowodowane tym, że wspólnik lub jego pracownik może uzyskać w przyszłości określone świadczenia od spółki (np. dywidendę). Jest on zatem zainteresowany osiąganiem zysku przez spółkę i zwiększaniem wartości jej majątku, które mogą mu przynieść obecnie i w przyszłości określone korzyści majątkowe. Nie ma znaczenia, że w przypadku wspólnika będącego osobą prawną funkcje członka rady nadzorczej pełnione są przez powołanego do tego celu np. pracownika/współpracownika. Osoba fizyczna wyznaczona przez wspólnika, pełniąc funkcje członka rady nadzorczej, realizuje wyłącznie cele gospodarcze wspólnika co do spółki zależnej. Nie stanowi ona niezależnej osoby realizującej własne cele gospodarcze, a jako osoba specjalnie wyznaczona przez wspólnika, świadczy usługi w jego imieniu.

W rezultacie nieodpłatne pełnienie funkcji członka rady nadzorczej wnioskodawcy zatrudnionego przez spółkę matkę, nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia po stronie wnioskodawcy.

Ponadto, jak wynika z uzupełnienia wniosku, do zrzeczenia się wynagrodzenia przez członka rady nadzorczej doszło zanim wynagrodzenie to stało się należne, tym samym rezygnacja z wypłaty wynagrodzenia nie stanowi umorzenia zobowiązania. Wobec wnioskodawcy nie będą więc miały zastosowania przepisy wynikające z art. 12 ust. 1 pkt 3 updop.