Pracownica w styczniu oraz lutym 2025 r. była niezdolna do pracy i otrzymała wynagrodzenie chorobowe łącznie za 10 dni. Od 7 do 27 kwietnia 2025 r. jest ona ponownie niezdolna do pracy, a z wystawionego jej e-ZLA wynika, że niezdolność ta przypada w okresie ciąży. Czy okres niezdolności przypadającej w ciąży należy wliczyć do wymiaru okresu, za który pracownicy przysługuje wynagrodzenie chorobowe w 2025 r. i dopiero po upływie 33 dni, a więc w przypadku dalszej niezdolności rozpocząć wypłatę zasiłku chorobowego?
TAK. Za pierwsze w roku kalendarzowym dni niezdolności do pracy pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego. Przysługuje ono za czas niezdolności trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia, a 33 dni - w przypadku pracownika młodszego. Wymiar okresu, za który to wynagrodzenie jest należne ustawodawca uzależnił bowiem od wieku pracownika.
Pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia za wskazany w danym roku kalendarzowym wymiar dni, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. Przy czym za czas niezdolności pracownika do pracy wskutek:
przypadającej we wskazanym wcześniej okresie, tj. 14/33 dniach w danym roku kalendarzowym, pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia.
Natomiast pracownikowi, który ukończył 50. rok życia, prawo do 14-dniowego okresu wypłaty wynagrodzenia przysługuje począwszy od następnego roku kalendarzowego po roku, w którym ukończył 50. rok życia. O wskazanych zasadach szczegółowo stanowi art. 92 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2025 r. poz. 277).
Okres 33 dni lub odpowiednio 14 dni niezdolności do pracy ustala się sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeżeli między nimi występują przerwy i jeśli pracownik w danym roku kalendarzowym był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy. Do okresu 33 dni lub odpowiednio 14 dni wlicza się okresy niezdolności do pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie oraz okresy, za które pracownik nie ma prawa do wynagrodzenia z przyczyn określonych w art. 14-17 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2780 ze zm.), zwanej ustawą zasiłkową. Za czas niezdolności do pracy trwającej łącznie dłużej niż 14/33 dni w ciągu roku kalendarzowego, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w ustawie zasiłkowej. Ustawodawca nie przewidział innych wyjątków. Nawet zatem jeśli niezdolność przypada w czasie ciąży, to za pierwsze w roku kalendarzowym dni (odpowiednio 14/33) pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego (przykład).
|
Przykład Pracownica zatrudniona od 5 lat, która ma ukończone 32 lata, w styczniu 2025 r. była niezdolna do pracy przez okres 10 dni, a w lutym 2025 r. przez 11 dni. Za wskazane okresy niezdolności do pracy (łącznie 21 dni) przypadające w styczniu i lutym 2025 r. pracownica nabyła prawo do wynagrodzenia chorobowego. Od 7 do 27 kwietnia 2025 r. pracownica jest niezdolna do pracy a niezdolność ta przypada w czasie ciąży. Za okres od 7 do 18 kwietnia 2025 r., tj. za 12 dni, pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego (21 + 12 = 33) w wysokości 100%, natomiast za okres od 19 do 27 kwietnia 2025 r. - do zasiłku chorobowego również w wysokości 100% ustalonej podstawy wymiaru. |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
