Pracownik wynagradzany stałą stawką miesięczną w październiku 2023 r. przez 7 dni przebywał na urlopie ojcowskim i przez 1 dzień korzystał ze zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych. W grudniu 2023 r. przez kilka dni chorował. W jakiej wysokości wynagrodzenie za październik 2023 r. należało przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego?
W październiku 2023 r. pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go czasu pracy, tym samym wynagrodzenie za ten miesiąc należało uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego po uzupełnieniu.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 lub pełnych (przy krótszym zatrudnieniu) miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej). Jeśli w tym okresie pracownik nie osiągnął wynagrodzenia wskutek nieobecności w pracy z przyczyn usprawiedliwionych (np. z powodu choroby, opieki, macierzyństwa/rodzicielstwa), przy ustalaniu tej podstawy:
| Ważne: Na równi z dniami, w których pracownik świadczył pracę, traktuje się dni urlopu wypoczynkowego i inne dni nieobecności w pracy, za które pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia (por. komentarz ZUS do ustawy zasiłkowej). |
Pracownik za okres zwolnienia od pracy z powodu działania siły wyższej w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli jest niezbędna jego natychmiastowa obecność, zachowuje prawo do połowy wynagrodzenia (art. 1481 K.p.). Takie zwolnienie traktuje się na równi z dniami, w których pracownik świadczył pracę. Natomiast urlop ojcowski jest okresem usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za który pracownik ma prawo do zasiłku macierzyńskiego w wysokości 100% podstawy wymiaru (art. 184 K.p. i art. 31 ust. 1 ustawy zasiłkowej).
Wobec powyższego, jeśli pracownik w danym miesiącu był nieobecny w pracy:
Uzupełnienia, o którym mowa w drugim myślniku, dokonuje się na zasadach określonych w art. 37 ust. 2 ustawy zasiłkowej, tj. w przypadku pracownika wynagradzanego w stałej miesięcznej wysokości jako uzupełnione przyjmuje się wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie nawiązującym stosunek pracy, po pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika.
| Przykład |
Pracownik otrzymuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości 7.000 zł. W grudniu 2023 r. przez kilka dni był niezdolny do pracy z powodu choroby. W podstawie wymiaru przysługującego mu zasiłku chorobowego uwzględnieniu podlega m.in. wynagrodzenie za październik 2023 r., w którym pracownik przez 7 dni przebywał na urlopie ojcowskim i przez 1 dzień korzystał ze zwolnienia z powodu działania siły wyższej. Z obowiązujących do przepracowania 22 dni przepracował 17 dni (wraz ze zwolnieniem od pracy z powodu działania siły wyższej). Za ten miesiąc otrzymał wynagrodzenie za pracę w wysokości 5.207,65 zł oraz zasiłek macierzyński w kwocie 1.409,38 zł. Wynagrodzenie za październik 2023 r. wliczono do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego w grudniu 2023 r. po uzupełnieniu, tj. w kwocie 6.040,30 zł (7.000 zł - 959,70 zł).
| ||||||||||||
|
||||||||||||
