Do zakładu pracy wpłynęło kilka zajęć niealimentacyjnych w stosunku do wynagrodzenia jednego z pracowników. Komornicy nie wyznaczyli spośród siebie właściwego do przeprowadzenia egzekucji. Jak powinien postąpić pracodawca?
Z pytania Czytelnika nie wynika czy dopełnił obowiązku informacyjnego względem komorników. Jeżeli tak i pomimo to nie otrzymał wezwania od komornika właściwego dla wszystkich zajęć, ma prawo skorzystać z instytucji przewidzianej w art. 767 K.p.c., czyli skargi na czynności komornika (w tym przypadku, na zaniechania komornika), którą składa się do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę kancelarii komornika.
Gdy do pracodawcy dociera zajęcie komornicze wynagrodzenia pracownika, ma on obowiązek:
Dodatkowo, w razie zaistnienia jakichkolwiek zmian okoliczności związanych z zajęciem wynagrodzenia, pracodawca jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić o nich dotychczasowego komornika oraz wierzyciela (art. 882 § 2 K.p.c.).
Zbieg egzekucji sądowych z reguły nie pozwala na wyczerpujące potrącenia łączne. W dodatku pracodawca nie jest władny sam decydować, którego z wierzycieli i w jakim zakresie zaspakajać. W związku z powyższym ma on obowiązek:
Z mocy prawa, na podstawie otrzymanych od pracodawcy danych, komornicy są zobowiązani ustalić, który z nich jest właściwy do prowadzenia egzekucji, a gdyby okazało się, że żaden lub, że właściwych jest kilku komorników, komornik, który później wszczął egzekucję, niezwłocznie przekazuje sprawę komornikowi, który pierwszy wszczął egzekucję, o czym zawiadamia wierzyciela (art. 7731 § 2 K.p.c.).
Następnie pracodawca powinien zostać poinformowany o sposobie dalszego postępowania, czyli powinien, od właściwego komornika, otrzymać wezwanie do niewypłacania we wskazanych prawem granicach wynagrodzenia i przekazywania zajętej części bezpośrednio wierzycielowi albo komornikowi (art. 881 K.p.c.). Pracodawca powinien w tej sytuacji wykonać także obowiązki wynikające z art. 882 K.p.c.
Przykład |
Wynagrodzenie pracownika (niebędącego uczestnikiem PPK) w wysokości 3.500 zł miesięcznie było zajęte na poczet należności niealimentacyjnych na kwotę 700 zł miesięcznie. Obecnie zajął je kolejny komornik sądowy, na poczet tej samej grupy należności, na kwotę 25.000 zł. Pracownik ma prawo do podstawowych kosztów uzyskania przychodów i złożył pracodawcy PIT-2.
Kwoty wolne od potrąceń podajemy w serwisie www.wskazniki.gofin.pl. |
Pracodawca zawiadomi komorników o zbiegu egzekucji i do czasu otrzymania wytycznych od komornika, który zostanie uznany za właściwego, potrąci 700 zł na poczet pierwszego i 171,56 zł na poczet drugiego zajęcia (871,56 zł - 700 zł).
Wynika to z następujących obliczeń:
Pracodawcy, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 881 § 3 i 4 K.p.c. (nie dokonał stosownych potrąceń), nie złożył w przepisanym terminie oświadczenia przewidzianego w art. 882 K.p.c. albo zaniedbał przesłania dokumentów zajęcia wynagrodzenia nowemu pracodawcy dłużnika, stosownie do art. 884 § 2 i 3 K.p.c., komornik wymierza grzywnę w wysokości do pięciu tysięcy złotych. Grzywna jest powtarzana, jeżeli pracodawca nadal uchyla się od wykonania tych czynności w dodatkowo wyznaczonym terminie (art. 886 § 1 K.p.c.).
|