W przypadku opłaty podwyższonej za korzystanie ze środowiska nie przewiduje się możliwości miarkowania wysokości tej opłaty. Jest więc uzasadnione oczekiwanie, że właściwe organy w postępowaniach tego rodzaju, wymierzając opłatę podwyższoną za korzystanie ze środowiska, podejdą do sprawy z odpowiednim zaangażowaniem i dokładnością. Ustalając jej wysokość, należy wziąć pod uwagę kryteria jasno wskazane w przepisach Prawa ochrony środowiska. Taki wniosek płynie z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 czerwca 2023 r., sygn. akt II SA/Lu 156/23.
Sprawa dotyczyła spółki z o.o., która nie zgadzała się z wydaną dla niej decyzją w przedmiocie wymierzenia nieuiszczonej opłaty podwyższonej z tytułu składowania odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym za lata 2020-2021. Z ustaleń organu wynikało, że odpady były składowane przez spółkę w przypadkowych miejscach. Spółka wniosła skargę na przedmiotową decyzję. Samorządowe Kolegium Odwoławcze oddaliło ją. Sprawa trafiła do sądu.
WSA w Lublinie orzekł, że opłata podwyższona w rozpatrywanej sprawie jest należna, jednak miał uwagi co do prawidłowości jej ustalenia. Wskazał, że w konstrukcji normatywnej opłat za korzystanie ze środowiska istnieje rozróżnienie na opłaty (podstawowe) i opłaty podwyższone. Zgodnie z art. 274 ust. 5 Prawa ochrony środowiska wysokość opłaty za składowanie odpadów zależy od ilości i rodzaju składowanych odpadów, z tym że wysokość opłaty podwyższonej zależy także od czasu składowania odpadów. Zgodnie z art. 293 ust. 3 tej ustawy za składowanie odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone w wysokości 0,7 jednostkowej stawki opłaty za umieszczenie odpadów na składowisku za każdą tonę odpadów i za każdą dobę składowania. Przepis ten wprost wiąże obowiązek poniesienia opłaty za korzystanie ze środowiska, w postaci opłaty podwyższonej, z czynnością składowania odpadów w miejscu na ten cel nieprzeznaczonym, będącą wynikiem pozbycia się odpadów. Jednakże WSA zwrócił uwagę, że wysokość należnej opłaty podwyższonej stanowi wypadkową: ilości odpadów, stawki jednostkowej określonego odpadu, współczynnika 0,7 oraz okresu składowania. Zatem jest ona zależna w znacznej mierze od czasu składowania odpadów. W przypadku tego czynnika prawodawca posłużył się sformułowaniem "za każdą dobę składowania", co oznacza, że do obliczenia opłaty powinny być uwzględnione tylko pełne doby. W praktyce skutkuje to tym, że za pierwszy i ostatni dzień składowania nie występuje obowiązek ponoszenia opłat podwyższonych. W przypadku tych dni nie jest bowiem możliwe w praktyce ustalenie pełnej doby, co byłoby możliwe jedynie w sytuacji rejestrowania godziny wytworzenia odpadu i godziny jego odbioru.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
