Gdy polski podatnik z tytułu sprzedaży usług budowlano-montażowych wykonywanych za granicą rozliczy na podstawie obowiązujących tam przepisów podatek od wartości dodanej, to wówczas kwota tego podatku nie podlega wykazaniu jako przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu w Polsce.
O CO PYTAŁ PODATNIK?
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła podatniczka, która w ramach działalności świadczy usługi budowlano-montażowe. Posiada status czynnego podatnika VAT oraz korzysta z opodatkowania tzw. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Przedmiotowe usługi świadczy także na terytorium Szwecji. W Szwecji jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od wartości dodanej. Podatek od wartości dodanej zawarty w usługach tam wykonywanych rozlicza na terytorium Szwecji.
Przychody osiągane na terytorium Szwecji pomniejszone o należny w tym kraju podatek od wartości dodanej rozlicza w Polsce jako przychody z działalności gospodarczej. Miała jednak wątpliwości czy postępuje prawidłowo. Jej zdaniem podatek od wartości dodanej rozliczony w Szwecji na podstawie obowiązujących w tym kraju przepisów nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej podlegającego w Polsce opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w wydanej interpretacji uznał jej stanowisko za nieprawidłowe. Organ podatkowy stwierdził, że opodatkowanym w Polsce przychodem z działalności gospodarczej będą przychody uzyskane ze świadczenia usług na terytorium Szwecji wykazywane w wartości brutto, a więc bez ich pomniejszenia o podatek od wartości dodanej.
Podatniczka zaskarżyła tę interpretację indywidualną do WSA, który ją uchylił. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że mechanizm i konstrukcja prawna podatku określanego na gruncie prawa krajowego jako podatek od towarów i usług, a na gruncie prawa unijnego jako podatek od wartości dodanej są identyczne. W tym sensie pojęcia te są synonimami, opisującymi ten sam podatek. Od wyroku WSA Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy złożył skargę kasacyjną.
NSA skargę tę oddalił. Podzielił bowiem pogląd Sądu pierwszej instancji i stwierdził, że biorąc pod uwagę kontekst regulacji przewidzianej w art. 14 ust. 1 ustawy o pdof, nie ma powodu, by występujący w tym przepisie podatek od towarów i usług oraz podatek od wartości dodanej nie mogły być traktowane jako równoważne znaczeniowo. Swoje stanowisko argumentował także tym, że przychodem mogą być jedynie przysporzenia o charakterze trwałym. Stąd, gdy część otrzymanej ceny stanowi podatek od wartości dodanej podlegający rozliczeniu w zagranicznym urzędzie skarbowym, nie można uznać, że w tej części jest to definitywne przysporzenie dla podatnika. W konsekwencji powyższego wyroku Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej ponownie rozpatrzył wniosek podatniczki w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.
ZDANIEM ORGANU PODATKOWEGO:
Organ podatkowy biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wydanych w niniejszej sprawie orzeczeniach WSA i NSA, uwzględniając stan prawny obowiązujący na dzień złożenia wniosku o interpretację uznał stanowisko podatniczki za prawidłowe, odstępując od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny tego stanowiska. W efekcie uznał, że opodatkowanym w Polsce przychodem z tytułu prowadzonej przez podatniczkę działalności gospodarczej będą przychody uzyskane ze świadczenia usług budowlano-montażowych na terytorium Szwecji pomniejszone o podatek od wartości dodanej.
(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 listopada 2018 r., nr ITPB1/4511-815/15-3/18/WM)
|