Certyfikat rezydencji posiadający datę wystawienia i potwierdzający rezydencję podatkową kontrahenta zagranicznego na dzień wystawienia jest ważny przez kolejnych 12 miesięcy od dnia jego wystawienia, o ile certyfikat ten nie określa innej daty (okresu) jego ważności. |
(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 grudnia 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.571.2022.1.ES)
W rozpatrywanej przez organ podatkowy sprawie spółka z o.o. dokonywała płatności na rzecz podmiotu z Czech (w związku z zakupem od niego usług niematerialnych), z tytułu których była zasadniczo zobowiązana - jako płatnik - do potrącenia i uiszczenia podatku u źródła.
Spółka otrzymała certyfikat rezydencji wydany przez czeski organ podatkowy. Dokument ten poświadczał, że na dzień 30 listopada 2021 r. kontrahent spółki był rezydentem podatkowym w Czechach. Przekazany spółce certyfikat został wydany tego samego dnia, tj. 30 listopada 2021 r. Jak podkreślała spółka, zamierzała ona co roku uzyskiwać aktualny analogiczny certyfikat rezydencji podatkowej od kontrahenta.
Spółka uważała, że certyfikat, który posiada datę wystawienia i potwierdza rezydencję podatkową kontrahenta na dzień wystawienia dokumentu, będzie ważny przez kolejnych 12 miesięcy od daty wystawienia.
Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe i jednocześnie wskazał, że certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika (art. 4a pkt 12 ustawy o PDOP). Warunkiem zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.
Jak wyjaśnił organ podatkowy, certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwą administrację podatkową, potwierdzającym określony stan faktyczny - miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników CIT jest miejsce siedziby. Wydając taki certyfikat właściwy organ potwierdza, że na moment wydania tego dokumentu bądź na moment w nim określony, stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Zdaniem Dyrektora KIS, certyfikat może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności. Jednocześnie certyfikat rezydencji stanowi dokument, w oparciu o który możliwe jest ustalenie, czy od niektórych należności na rzecz danego podatnika powinien zostać pobrany przez płatnika podatek, a jeśli tak, jaka stawka podatku (tj. wynikająca z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy postanowień stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania) powinna zostać zastosowana.
Organ podatkowy zauważył, że nie ma ujednoliconej formy certyfikatów rezydencji. Nie rozstrzyga o tym także ww. definicja certyfikatu rezydencji. W związku z tym każde państwo stosuje własny wzór takiego zaświadczenia i ma własne wymogi formalne związane z jego wydaniem. Z punktu widzenia właściwej kwalifikacji dokumentu przedłożonego przez podatnika płatnikowi, który ma stanowić podstawę uwzględnienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, istotne będą zatem pewne składniki tego dokumentu.
Jak wskazał organ podatkowy, certyfikat rezydencji to dokument:
Organ podatkowy podkreślił, że ustawa o PDOP nie wymaga od płatnika posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę podatnika na dzień wypłaty należności. W większości przypadków nie ma możliwości uzyskania takiego dokumentu w dniu wypłaty tych należności. Jeżeli w certyfikacie wskazano okres jego ważności, dla płatnika istotne jest czy w dacie wypłaty świadczenia okres ten nie upłynął. Organ podatkowy zwrócił uwagę na to, iż certyfikat rezydencji musi potwierdzać fakt rezydencji podatkowej w dacie uzyskania dochodu.
Dyrektor KIS przywołał także ustawowe regulacje dotyczące certyfikatu rezydencji, określające m.in., że:
a) jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania (art. 26 ust. 1i ustawy o PDOP),
b) jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych uległo zmianie, podatnik jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca siedziby dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1j ww. ustawy),
c) miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym (art. 26 ust. 1n ww. ustawy).
Zdaniem organu podatkowego, certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. dokument potwierdzający prowadzenie przez określony podmiot działalności gospodarczej na terytorium danego kraju, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej czy też decyzja podatkowa). Prawidłowa realizacja obowiązków przez płatnika wymaga uzyskania przez niego certyfikatu rezydencji aktualnego na moment dokonywania wypłat na rzecz podatnika.
Dyrektor KIS stwierdził także, iż:
"(...) Warunek udokumentowania miejsca siedziby podatnika za pomocą certyfikatu rezydencji nie przesądza jednak o tym, że Wnioskodawca jako płatnik w dniu dokonania wypłaty jest zobowiązany posiadać aktualny certyfikat rezydencji. Płatnik może w dniu dokonania wypłaty zastosować stawkę podatku wynikającą z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zastosować zwolnienie zgodnie z taką umową. Udokumentowanie rezydencji podatkowej może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności. Jednakże w razie uzyskania certyfikatu po dokonaniu płatności, taki certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową za okres, w którym została dokonana płatność. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od płatnika posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę podatnika w momencie dokonywania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop. (...)"
W świetle powyższego organ podatkowy za prawidłowe uznał stanowisko, iż certyfikat rezydencji posiadający datę wystawienia i potwierdzający rezydencję podatkową kontrahenta zagranicznego na dzień wystawienia, będzie ważny przez kolejnych 12 miesięcy od dnia wystawienia certyfikatu, o ile oczywiście certyfikat ten nie określa innej daty (okresu) jego ważności.
Od redakcji:
Uzupełniająco dodajmy, że w przypadku certyfikatu rezydencji niezawierającego okresu jego ważności, gdy okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania upływa w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres obowiązywania tych stanów oraz przez okres 2 miesięcy po ich odwołaniu (art. 31ya ust. 1 specustawy w sprawie COVID-19).
|