Pracownik 1 marca 2023 r. uległ wypadkowi przy pracy i do końca kwietnia 2023 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim. Za okres absencji wypłacaliśmy mu zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego. Następnie wrócił do pracy i po przepracowaniu kilku dni otrzymał kolejne zwolnienie lekarskie z powodu choroby niezwiązanej z wypadkiem. Czy za tę absencję powinniśmy wypłacić mu zasiłek chorobowy?
Za czas niezdolności do pracy z powodu choroby powstałej po przerwie pracownikowi z pytania w pierwszej kolejności należy wypłacić wynagrodzenie chorobowe.
Pracownik, którego niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy, od pierwszego dnia tej absencji ma prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, nawet jeśli w danym roku kalendarzowym nie wykorzystał jeszcze limitu wypłaty wynagrodzenia chorobowego. Zasiłek ten przysługuje bez okresu wyczekiwania i jest wypłacany w wysokości 100% podstawy wymiaru. Tak stanowi art. 8 ust. 1 i 2 oraz art. 9 ust. 1 ustawy wypadkowej.
Z kolei gdy niezdolność do pracy jest wynikiem "zwykłej" choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, to pracownik za okres pierwszych 33 dni choroby trwającej w roku kalendarzowym zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego, o którym mowa w art. 92 K.p. Przy czym, jeśli co najmniej w roku poprzedzającym niezdolność do pracy ukończył 50. rok życia, to okres wypłaty wynagrodzenia chorobowego wynosi 14 dni w roku kalendarzowym. Limit 33 (14) dni ustala się sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeśli występują między nimi przerwy i pracownik w danym roku kalendarzowym był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy. Ponadto w limicie tym uwzględnia się także okresy absencji, za które pracownik nie zachował prawa do wynagrodzenia z przyczyn określonych w art. 14-17 ustawy zasiłkowej (m.in. pierwsze 5 dni niezdolności do pracy, gdy została ona spowodowana nadużyciem alkoholu, a także okres niezdolności do pracy, w czasie której pracownik wykonywał pracę zarobkową lub wykorzystywał zwolnienie lekarskie niezgodnie z jego celem).
W okolicznościach wskazanych w pytaniu pracownik w 2023 r. po raz pierwszy był niezdolny do pracy w wyniku wypadku przy pracy przez 61 dni (31 dni marca + 30 dni kwietnia) i z tego tytułu otrzymywał zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego. Dotychczas nie wykorzystał limitu 33 dni (14 dni), za które w danym roku kalendarzowym zachowuje się prawo do wynagrodzenia chorobowego. Dlatego też za okres niezdolności do pracy powstałej po przerwie należy wypłacić w pierwszej kolejności wynagrodzenie chorobowe.
Tak też wyjaśnił ZUS w komentarzu do ustawy zasiłkowej, w którym czytamy, że: "(...) W razie powstania niezdolności do pracy z innych przyczyn niż wypadek przy pracy lub choroba zawodowa nawet bezpośrednio po okresie pobierania zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, za okres niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy, jeżeli w danym roku kalendarzowym nie wykorzystał okresu, o którym mowa w art. 92 Kodeksu pracy. (...)".
| Przykład |
Pracownik w wieku 45 lat w dniu 1 marca 2023 r. uległ wypadkowi przy pracy. Z tego tytułu był niezdolny do pracy łącznie przez 61 dni, tj. od 1 marca do 30 kwietnia 2023 r. Następnie odzyskał zdolność do pracy. Ponownie stał się niezdolny do pracy z powodu innej choroby (niezwiązanej z wypadkiem przy pracy) od 11 maja 2023 r. i choruje nieprzerwanie do końca czerwca 2023 r. Za czas tej absencji chorobowej pracownik nabył prawo do:
Gdyby niezdolność do pracy się przedłużała, to 182-dniowy okres zasiłkowy liczony byłby od 1 marca 2023 r.
| Przykład |
Przyjmujemy założenia z poprzedniego przykładu, z tym że pracownik ponownie zachorował od 1 maja 2023 r. (niezdolny do pracy z powodu choroby niezwiązanej z wypadkiem przy pracy) i absencja ta będzie trwała nieprzerwanie do 30 czerwca 2023 r. Pracownikowi przysługuje:
| ||||||||||||
|
||||||||||||
