Pracownik w wieku 53 lat od 1 grudnia 2017 r. stał się niezdolny do pracy na skutek wypadku komunikacyjnego i do chwili obecnej przebywa w szpitalu. Jakie świadczenia chorobowe i w jakiej wysokości mu przysługują?
Pracownik, który ukończył 50 lat najpóźniej w roku poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy, zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego za pierwsze 14 dni choroby trwającej w roku kalendarzowym (art. 92 § 1 pkt 1 K.p.). Wynagrodzenie to finansowane jest ze środków własnych pracodawcy i wypłacane w wysokości nie niższej niż:
Wyższa wysokość wynagrodzenia chorobowego może wynikać z przepisów wewnątrzzakładowych obowiązujących u danego pracodawcy.
Począwszy od 15. dnia niezdolności do pracy, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy wypłacany ze środków Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jego miesięczna wysokość wynosi 80% podstawy wymiaru, z tym że za okres pobytu w szpitalu świadczenie to jest wypłacane w wysokości 70% tej podstawy (art. 11 ust. 1 i 1a ustawy zasiłkowej). Co jednak istotne, w przypadku pracownika w wieku 50+ za okres pobytu w szpitalu przypadający od 15. do 33. dnia choroby trwającej w roku kalendarzowym, zasiłek chorobowy wypłacany jest w wysokości 80% podstawy wymiaru. Dopiero od 34. dnia choroby zasiłek dla tego pracownika w związku z pobytem w szpitalu powinien być wypłacany w wysokości 70% podstawy wymiaru. Jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 11 ust. 2 ustawy zasiłkowej (np. niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do lub z pracy), w których zasiłek chorobowy przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru, to obejmują także dni przypadające na czas pobytu w szpitalu.
Z pytania wynika, że pracownik w wieku 50+ zachorował na przełomie roku kalendarzowego i w roku, w którym powstała niezdolność do pracy chorował przez okres 31 dni, tj. dłuższy niż 14 dni, ale krótszy niż 33 dni, i na dzień 31 grudnia 2017 r. miał prawo do zasiłku chorobowego. W takim przypadku okres, za który w 2018 r. przysługuje wyższa wysokość zasiłku chorobowego w związku z pobytem w szpitalu, liczony jest od 1 stycznia 2018 r. maksymalnie przez 19 dni, nie dłużej niż do 33. dnia choroby w roku kalendarzowym. Takich wyjaśnień udzielił ZUS w ust. 49 komentarza do ustawy zasiłkowej.
| Przykład |
Pracownik jest niezdolny do pracy od 1 grudnia 2017 r. do 31 stycznia 2018 r. (62 dni). Przez cały ten okres przebywa w szpitalu. Z tytułu niezdolności do pracy z powodu choroby pracownik ma prawo do:
W razie gdy niezdolność do pracy pracownika w wieku 50+ trwa na przełomie roku, a w roku, w którym powstała była dłuższa niż 33 dni, okres od 15. do 33. dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, za który pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru w związku z pobytem w szpitalu, liczy się dopiero począwszy od niezdolności do pracy przypadającej po przerwie, a więc po okresie wypłaty wynagrodzenia za czas choroby (w następnym roku kalendarzowym) - por. ust. 48 komentarza ZUS do ustawy zasiłkowej.
| Przykład |
Pracownik w wieku 50+ jest niezdolny do pracy z powodu choroby i przebywa w szpitalu od 20 listopada 2017 r. do 31 stycznia 2018 r. (73 dni).
Za czas choroby pracodawca wypłacił wynagrodzenie chorobowe od 20 listopada do 3 grudnia 2017 r. (14 dni) w wysokości 80% podstawy wymiaru, a następnie zasiłek chorobowy:
Załóżmy, że pracownik ponownie trafi do szpitala od 12 lutego do 18 marca 2018 r. (35 dni). Za okres tej niezdolności do pracy nabędzie prawo do:
| ||||||||||||
|
||||||||||||
