1) Z pracownikiem, zatrudnionym od 11 stycznia do 19 listopada 2016 r., zawarliśmy od 21 listopada 2016 r. kolejną umowę o pracę. Czy do ustalenia podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego, do którego nabył prawo od 1 grudnia 2016 r., powinniśmy przyjąć wynagrodzenie uzyskane za okres poprzedniej umowy o pracę?
Tak. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeśli zatrudnienie nie obejmuje takiego okresu, przyjmuje się wynagrodzenie za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia. Tak stanowi art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej w związku z art. 92 § 2 K.p. W sytuacji, gdy z pracownikiem zawarto kolejną umowę o pracę, to do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przyjmuje się wynagrodzenie uzyskane z poprzedniej umowy, o ile okres ubezpieczenia był nieprzerwany (art. 36 ust. 4 ustawy zasiłkowej).
Za okres nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego u płatnika składek uważa się kolejne okresy podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z tego samego tytułu, np. umowy o pracę z tym samym pracodawcą zawarte bezpośrednio po sobie.
| Ważne: Przerwa pomiędzy umowami przypadająca na dzień ustawowo wolny od pracy nie jest traktowana jako przerwa w ubezpieczeniu chorobowym. |
Dni ustawowo wolne od pracy wymienione zostały w ustawie z dnia 18 stycznia 1951 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 90) i są to niedziele oraz święta wymienione w tej ustawie.
W świetle powyższego, jeżeli pomiędzy umowami o pracę zawartymi z tym samym pracodawcą wystąpiła przerwa przypadająca:
| Przykład |
Przyjmując założenia z pytania, w zatrudnieniu pracownika wystąpiła przerwa przypadająca na dzień ustawowo wolny od pracy (20 listopada - niedziela). Do ustalenia podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy przyjąć również wynagrodzenie uzyskane na podstawie poprzedniej umowy o pracę zawartej z tym samym pracodawcą. Podstawę wymiaru stanowi więc przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres od lutego do listopada 2016 r. Wynagrodzenie za styczeń 2016 r. nie podlega wliczeniu do podstawy wymiaru, ponieważ jest to pierwszy niepełny kalendarzowy miesiąc zatrudnienia.
Gdyby kolejną umowę o pracę zawarto dzień później, np. od 22 listopada 2016 r., to podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego przysługującego w grudniu 2016 r. stanowiłoby uzupełnione wynagrodzenie za grudzień 2016 r., tj. za pierwszy pełny kalendarzowy miesiąc ubezpieczenia.
2) Umowa o pracę na 1/2 etatu została zawarta na okres od 1 lutego do 30 listopada 2016 r., a kolejna od 1 grudnia 2016 r. na cały etat. Jakie wynagrodzenie należy przyjąć do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego, jeśli pracownik zachorował 30 listopada 2016 r.?
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy przyjąć przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne kalendarzowe miesiące poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, tj. za okres od lutego do października 2016 r.
Jak stanowi art. 40 ustawy zasiłkowej, w razie zmiany umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, polegającej na zmianie wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, jeżeli zmiana ta nastąpiła:
Powołany przepis należy stosować także w przypadku, gdy z pracownikiem podpisano kolejną umowę o pracę w innym wymiarze czasu pracy. Podstawa wymiaru świadczenia chorobowego nie ulega jednak przeliczeniu, gdy zmiana wymiaru czasu pracy następuje w okresie choroby i pobierania świadczeń z tego tytułu. Taki właśnie przypadek został opisany w pytaniu. Pracownik stał się bowiem niezdolny do pracy z powodu choroby jeszcze w listopadzie 2016 r., tj. gdy był zatrudniony na 1/2 etatu. Jeśli w niezdolności do pracy powstanie jakakolwiek przerwa, to wysokość przysługującego po niej świadczenia należy obliczyć ponownie, przyjmując wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy.
 |
Kwoty najniższych podstaw wymiaru świadczeń chorobowych dla pracowników podajemy w serwisie www.wskazniki.gofin.pl. |
Zwracamy uwagę! Począwszy od dnia zmiany wymiaru czasu pracy, podstawa wymiaru przysługującego pracownikowi świadczenia nie może być niższa od najniższej obowiązującej dla nowego wymiaru (por. UiPP nr 15/2016, str. 4-5).
| Przykład |
Pracownik, o którym mowa w pytaniu, do 30 listopada 2016 r. otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 1.000 zł, a od 1 grudnia 2016 r., po podwyższeniu wymiaru czasu pracy do pełnego, w wysokości 2.000 zł. W dniach od 30 listopada do 3 grudnia 2016 r. (4 dni) chorował.
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie za okres od lutego do października 2016 r. w wysokości 862,90 zł, tj. [(1.000 zł - 137,10 zł) x 9 m-cy] : 9 m-cy. Począwszy od 1 grudnia br. podstawa została podwyższona do kwoty najniższej, tj. 1.596,36 zł.
Ponownie pracownik stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 5 do 10 grudnia 2016 r. (6 dni). Niezdolność ta powstała już w czasie obowiązywania umowy o pracę na cały etat (przerwa trwająca 1 dzień przypadała na 4 grudnia - niedzielę). Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego od 5 do 10 grudnia 2016 r. należy ustalić przyjmując do niej wynagrodzenie określone dla nowego wymiaru czasu pracy, tj. w wysokości 1.725,80 zł (2.000 zł - 274,20 zł).
| ||||||||||||
|
||||||||||||
