W przepisach ustawy o VAT zobowiązano podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o takim nabyciu oraz do zapłaty podatku z tego tytułu. Obowiązki te zostały określone w art. 103 ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT.
Wątpliwości co do obowiązku złożenia VAT-23 oraz zapłaty podatku VAT w związku z nabyciem koparko-ładowarek od kontrahentów unijnych (ze Szwecji i Danii) powziął podatnik prowadzący działalność gospodarczą związaną z transportem ciężarowym i usługami budowlanymi, tj. rozbiórką i wyburzaniem budynków oraz przygotowaniem terenu pod budowę, jak również handlem, wynajmem i dzierżawą maszyn i urządzeń budowlanych, który skierował w tej sprawie wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. We wniosku o interpretację podatnik nadmienił, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jest zarejestrowany do VAT UE. Koparki zostały nabyte w ramach WNT w rozumieniu ustawy o VAT. Sprzęty te służą do wykonywania wykopów, oddzielania urobku od gruntu i przenoszenia na środki transportu lub na składowisko. Koparko-ładowarki mogą spełniać rolę urządzeń przeładunkowych do przemieszczania materiału sypkiego. Zakupione koparko-ładowarki nie podlegają rejestracji na terytorium Polski, nie mają obowiązku przechodzenia badań technicznych, nie są przeznaczone do przewozu osób ani rzeczy. Mobilność tych koparek przejawia się za pomocą kół gumowych dętkowych i silnika spalinowego. Koparko-ładowarka wyposażona jest w jedno miejsce siedzące, przeznaczone dla operatora.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2024 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.480.2024.1.MW, wyjaśnił, że kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy nabyte koparko-ładowarki są środkiem transportu. Przepis art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o VAT definiuje pojęcie "nowy środek transportu" w odniesieniu do pojazdu lądowego. Natomiast ustawa o VAT nie definiuje pojęcia "środek transportu". Wyłączając z definicji "nowego środka transportu" (w odniesieniu do pojazdu lądowego) te elementy, które wskazują na jego status jako przedmiotu nowego (przejechany dystans nie większy niż 6.000 kilometrów lub czas, jaki upłynął od momentu dopuszczenia do użytku nie dłuższy niż 6 miesięcy), okazuje się, że o uznaniu danego pojazdu za środek transportu decyduje jego przeznaczenie do przewozu osób lub towarów.
Dyrektor KIS wskazał, że definicja "środka transportu" zawarta została w art. 38 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego 282/2011, wskazując, że objęte nią są pojazdy, mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu. Według organu użyty w tej definicji zwrot, wskazujący na przewóz osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, należy odczytywać dokładnie w kontekście przykładowego katalogu pojazdów, zawartego w art. 38 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego 282/2011.
Zdaniem Dyrektora KIS nabyte przez podatnika koparko-ładowarki nie są "środkiem transportu" w rozumieniu przepisów ustawy o VAT lub rozporządzenia wykonawczego 282/2011. W konsekwencji do czynności ich nabycia nie znajdą zastosowania przepisy art. 103 ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT. Tym samym podatnik nie ma obowiązku przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji VAT-23 oraz zapłaty podatku VAT w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
