Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. W 2023 r. ukończył 65 lat i nabył prawo do ulgi dla seniorów, gdyż nie pobierał emerytury. W trakcie tego roku nie korzystał jednak z tej ulgi. Czy może z niej skorzystać w rozliczeniu rocznym za 2023 r.? Czy z kosztów uzyskania przychodów powinien wyłączyć te, które przypadały na przychody zwolnione w ramach tej ulgi?
Podatnik może skorzystać z ulgi dla seniorów w zeznaniu podatkowym za 2023 r. Nie powinien on wyłączać z kosztów uzyskania przychodów tych kosztów, które zostały poniesione w okresie osiągania przychodów objętych ww. ulgą. |
W ramach tzw. ulgi dla seniorów zwolnieniu z podatku dochodowego (PIT) podlegają m.in. przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania według skali podatkowej, 19% podatkiem liniowym albo 5% podatkiem od dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, albo określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych - otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.
Podatnik ma prawo do ww. ulgi pod warunkiem, że podlega on z tytułu uzyskania ww. przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1230 ze zm.) oraz nie otrzymuje m.in. emerytury mimo nabycia uprawnienia do niej.
Przy obliczaniu kwoty przychodów objętych ww. ulgą nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie ustawy o PDOF, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Podatnik, który nabył prawo do ulgi dla seniorów, może z niej zacząć korzystać "od razu", po spełnieniu ww. warunków, czyli korzystać z niej w trakcie roku podatkowego bądź dopiero po zakończeniu danego roku - uwzględniając ją w zeznaniu podatkowym. Nie ma żadnych przeciwwskazań, aby podatnik-senior z prawem do ww. ulgi, który nie korzystał z niej w trakcie roku, zastosował ją dopiero w rozliczeniu podatku dochodowego za rok podatkowy (w zeznaniu podatkowym).
Zasadniczo - na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 31 ustawy o PDOF - kosztami w podatku PIT nie mogą być koszty uzyskania przychodów ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego. Przy czym przepis ten nie ma zastosowania do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu uzyskania przychodów zwolnionych od podatku m.in. w ramach ulgi dla seniorów (art. 23 ust. 10 ww. ustawy).
Z kolei z art. 22 ust. 3-3a ustawy o PDOF wynika, że jeżeli część przychodów/dochodów uzyskanych przez podatnika z działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu, a część jest zwolniona z PIT, a nie jest możliwe przypisanie kosztów do poszczególnych przychodów/dochodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Tej zasady jednak nie stosuje się w przypadku uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej zwolnionych z PIT m.in. w ramach ulgi dla seniorów.
Zatem w przypadku uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej zwolnionych z PIT w ramach m.in. ulgi dla seniorów, podatnik rozlicza koszty podatkowe stosując ogólne reguły. Tym samym może on uwzględniać koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości, poniesione w roku podatkowym, w tym również te, które zostały poniesione w okresie osiągania przychodów objętych ww. ulgą.
Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 10 maja 2023 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.105.2023.2.KD.
|