Osoby lub podmioty, które pokryły koszty pogrzebu np. zmarłego ubezpieczonego, emeryta lub rencisty, mogą skorzystać z prawa do zasiłku pogrzebowego. Z reguły nie ma znaczenia, czy śmierć nastąpiła na terenie naszego kraju czy za granicą. Istotne jest jednak przedłożenie wymaganych dokumentów, w tym aktu zgonu, w wyznaczonym przez ustawodawcę terminie.
Zasiłek pogrzebowy przysługuje osobie, która pokryła koszty pogrzebu zmarłego ubezpieczonego lub jednego ze wskazanych przez ustawodawcę świadczeniobiorców albo członka jego rodziny. Nie uzależniono jednak prawa do tego świadczenia od miejsca zgonu czy pochówku osoby, po której świadczenie to przysługuje.
Z reguły jest ono należne członkom rodziny zmarłego, choć zdarza się, że jest wypłacane tzw. osobom obcym, gdy organizacją pogrzebu zajmuje się np. sąsiad, przyjaciel lub kolega z pracy, ponosząc związane z tym wydatki.
Co więcej, świadczenie to przysługuje również pracodawcy, domowi pomocy społecznej, gminie, powiatowi, osobie prawnej kościoła lub związku wyznaniowego, jeżeli pokryły koszty pogrzebu.
Szczegółowo kwestię tę regulują art. 77 i 78 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2022 r. poz. 504), zwanej ustawą emerytalną, która jednocześnie zastrzega, iż:
Jedynie wówczas, gdy pogrzeb był organizowany na koszt Państwa, organizacji politycznej lub społecznej, a mimo to część jego kosztów ponieśli również członkowie rodziny zmarłego, zasiłek pogrzebowy jest im wypłacany w pełnej ustawowej wysokości.
Członkowi rodziny zmarłego przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości 4.000 zł, niezależnie od wysokości poniesionych kosztów pogrzebu.
Taką kwotę zasiłku pogrzebowego otrzyma zatem zarówno członek rodziny zmarłego, któremu udało się zorganizować pogrzeb za mniejszą kwotę (np. za 3 tys. zł), jak i ten, który na pochówek musiał wydać znacznie więcej (np. 20 tys. zł, wliczając w to koszty sprowadzenia ciała zmarłego z zagranicy).
Natomiast w razie poniesienia kosztów pogrzebu przez osobę obcą lub wskazany wcześniej podmiot, świadczenie to jest należne w wysokości udokumentowanych kosztów pogrzebu, przy czym i tak nie wyższej niż 4.000 zł.
Zasiłek pogrzebowy jest przyznawany na wniosek osoby zainteresowanej, który, co do zasady, należy złożyć, w formie elektronicznej lub tradycyjnej (patrz ramka), np. na opracowanym przez organ rentowy formularzu Z-12, w okresie 12 miesięcy od dnia śmierci osoby, po której zasiłek przysługuje. Po tym terminie wygasa bowiem prawo do świadczenia, choć z pewnym zastrzeżeniem. Otóż jeżeli zgłoszenie wniosku o zasiłek pogrzebowy w ustawowym terminie było niemożliwe z powodu:
wspomniany wcześniej 12-miesięczny termin na złożenie wniosku o zasiłek może być liczony od dnia pogrzebu.
Przy czym będzie to możliwe, o ile wskazane okoliczności lub przyczyny zostaną potwierdzone:
Jak podkreśla organ rentowy na swojej stronie internetowej www.zus.pl, jeżeli:
Sam wniosek o zasiłek to jednak za mało. Należy do niego załączyć także inne dokumenty potwierdzające uprawnienia do świadczenia, w tym w głównej mierze:
Co istotne, akt zgonu może być wystawiony za granicą. Przy czym, nie chodzi tu o tymczasowy akt zgonu. Po otrzymaniu takiego dokumentu za granicą akt zgonu powinien być wystawiony w Polsce.
Ponieważ wypłata polskiego zasiłku pogrzebowego nie zależy od stażu ubezpieczenia lub zamieszkania, nie trzeba ich dokumentować.
Jeżeli osoba, która poniosła koszty pogrzebu, mieszka w Polsce, ale chce otrzymać zasiłek pogrzebowy w innym państwie członkowskim UE lub EFTA, wniosek o ten zasiłek może złożyć na formularzu E 124:
W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego UE lub EFTA, w którym dana osoba ubiega się o zasiłek pogrzebowy, uzależniają otrzymanie tego zasiłku od stażu ubezpieczeniowego lub zamieszkania, to instytucja właściwa tego państwa, która ustala prawo do zasiłku, doliczy okresy ubezpieczenia w innym państwie, np. w Polsce.
Forma składania wniosku o zasiłek pogrzebowy:
|
|