W myśl art. 152 K.p., pracownik ma prawo do corocznego nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. Powyższe prowadzi do wniosku, że zasadą jest udzielanie jednorazowo pełnego urlopu. Normę tę potwierdza jego cel, którym w świetle ogółu przepisów urlopowych jest wypoczynek i regeneracja sił psychofizycznych pracownika. Nie sprzyja temu rozdrobnienie uprawnienia, tym niemniej ustawodawca dopuścił jego podział na mniejsze części. Zobowiązał jednak strony do zapewnienia co najmniej 1 raz w roku 14-dniowego wypoczynku urlopowego.
| Ważne: Na wniosek pracownika urlop może być podzielony na części. W takim przypadku co najmniej jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych (art. 162 K.p.). |
"Cały wypoczynek, łącznie z dniami, na które pracownikowi udzielono urlopu, powinien wynieść co najmniej 14 kolejnych dni. Do okresu tego wlicza się bowiem, poza dniami urlopu, także dni wolne od pracy, a zatem niedziele, święta i dni wolne z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy. W przypadku pracownika pracującego od poniedziałku do piątku warunek określony w art. 162 K.p. zostanie więc spełniony, gdy pracownikowi zostanie udzielony urlop na 10 dni jego pracy, dodając bowiem 4 dni wolne od pracy przypadające w weekendy uzyskamy w sumie wymagane 14 dni kalendarzowe wypoczynku." (por. Katarzyna Pietruszyńska, PiZS 2013/8/42). Do wskazanych w przepisie 14 dni zalicza się zarówno dni urlopu, jak i bezpośrednio do niego przylegające lub występujące w trakcie dni wolne, co oznacza, że dyspozycja powołanej normy może być wypełniona także przy udziale mniejszej liczby dni urlopu wypoczynkowego.
Urlop może być podzielony tylko wtedy, gdy z wnioskiem w tej sprawie wystąpi pracownik. Wniosek może zostać złożony w dowolnej formie przed rozpoczęciem urlopu, jednak dla celów dowodowych wskazana jest forma pisemna. Wniosek nie wymaga uzasadnienia i nie jest wiążący dla pracodawcy.
Od zasady, że urlop wypoczynkowy powinien być nieprzerwany, czyli udzielony w pełnym przysługującym wymiarze, istnieje szereg odstępstw, z których najistotniejsze dotyczą urlopu w pierwszym roku zatrudnienia pracownika. Obowiązujący sposób nabywania prawa do tego pierwszego urlopu pozwala na jego rozdrobnienie, w zależności od momentu podjęcia pierwszego zatrudnienia w roku kalendarzowym, nawet na kilkanaście ułamkowych części.
Wnioski o podział urlopu są zwykle składane na etapie planowania urlopów, np. przez wskazanie propozycji ich wykorzystania. Pracodawca może też wprowadzić zasadę wyraźnego, pisemnego wnioskowania o podział urlopu.
| Przykład |
Długoletnia pracownica uprawniona do urlopu w wymiarze 26 dni wystąpiła z wnioskiem o zaplanowanie 10 dni urlopu w sierpniu i 10 dni urlopu we wrześniu 2019 r. Soboty są u pracodawcy dniami wolnymi od pracy, wynikającymi z rozkładu czasu pracy w pięciodniowym tygodniu pracy.
Urlop może zostać zaplanowany zgodnie z wnioskiem pracownicy. Wraz z "przylegającymi" do niego weekendami gwarantuje skorzystanie z wypoczynku obejmującego co najmniej 14 dni kalendarzowych i to nawet dwukrotnie.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
