Przepisy ustawy o VAT zobowiązują podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o takim nabyciu oraz do zapłaty podatku z tego tytułu.
W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o VAT za nowe środki transportu mogą być uznane pojazdy lądowe przeznaczone do transportu osób lub towarów, które spełniają określone warunki dotyczące mocy silnika bądź jego pojemności skokowej oraz dotyczące dotychczasowej długości ich używania (mierzonej czasem używania oraz przebiegiem). Natomiast przez inne środki transportu, o których mowa w art. 103 ust. 4 ustawy o VAT, należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak niespełniające warunku uznania ich za nowe środki transportu w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia ich do użytku.
Wątpliwości w sprawie przytoczonych definicji powziął podatnik, który wystąpił o wydanie interpretacji indywidualnej. Podatnik VAT wyjaśnił, że na cele prowadzonego gospodarstwa rolnego nabył w ramach WNT kombajn, który posiada zbiornik na zboże, transportuje zboże po polu. Wskazał, że kombajn posiada siedzenie dla pasażera, może przewieźć osobę z pola na pole itp. Kombajn nie jest objęty obowiązkiem posiadania tablic rejestracyjnych i może poruszać się po drogach publicznych. Pojemność silnika jest większa niż 8 cm3 i moc silnika jest większa niż 7,2 kW. Kombajn ma przejechane mniej niż 6.000 km.
Podatnik powziął wątpliwości dotyczące kwestii nieuznania kombajnu zbożowego za środek transportu oraz braku obowiązku złożenia informacji o nabyciu środka transportu na druku VAT-23.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2025 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.32.2025.2.OS, podkreślił, że aby można uznać jakąkolwiek maszynę, urządzenie czy pojazd za nowy środek transportu lub inny środek transportu, należy przede wszystkim ustalić, czy będzie się ona zawierała w zakresie pojęciowym środka transportu. Ponadto wyjaśnił, że pomimo iż kombajn przeznaczony jest do zbioru ziarna, to jednak realizuje on również funkcję transportu rzeczy (zboża) z jednego miejsca na drugie. Nie ma przy tym znaczenia, czy kombajn transportuje zboże na krótkim czy długim dystansie. Jedynym warunkiem jest to, że kombajn może być przeznaczony do przewozu zboża. W związku z tym, według organu, kombajn powinien być postrzegany, jako pojazd zaprojektowany i faktycznie nadający się do transportu rzeczy (zboża). Z uwagi na to, że nie ma żadnych innych warunków określonych w dyrektywie VAT ani w rozporządzeniu wykonawczym 282/2011, a konstrukcja kombajnu pozwala na transport rzeczy (zboża), należy uznać, że kombajn wpisuje się w definicję środków transportu określoną w art. 38 ust. 1 rozporządzenia 282/2011. Zdaniem organu zwrot użyty w definicji środka transportu dotyczący przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce odnosi się zarówno do pojazdów, maszyn, jak i innego rodzaju wyposażenia i urządzeń. Ocena, czy kombajn zbożowy to maszyna rolnicza, pozostaje bez wpływu na spełnienie bądź niespełnienie warunków dla środków transportu określonych w ww. przepisie.
W konsekwencji Dyrektor KIS uznał, że kombajn zbożowy, który podatnik nabył, jest środkiem transportu i do czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia kombajnu znajdują zastosowanie art. 103 ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT. Oznacza to, że podatnik ma obowiązek przedłożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o nabyciu środka transportu (VAT-23) oraz zapłaty podatku VAT w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
