W razie niezdolności do pracy istnieje możliwość nabycia prawa do świadczenia chorobowego. W przypadku pracownika może to być wynagrodzenie chorobowe i/lub zasiłek chorobowy.
W myśl bowiem art. 92 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy za pierwsze w roku kalendarzowym dni niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną pracownik zachowuje prawo do 80% wynagrodzenia, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują wyższe wynagrodzenie z tego tytułu. To tzw. wynagrodzenie chorobowe ze wskazanego tytułu przysługuje pracownikowi za czas choroby trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego lub 14 dni w ciągu roku kalendarzowego w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia. Przy czym ustawodawca jednocześnie sprecyzował, iż pracownikowi, który ukończył 50. rok życia, prawo do 14-dniowego okresu wypłaty wynagrodzenia chorobowego przysługuje począwszy od następnego roku kalendarzowego po roku, w którym ukończył on 50. rok życia. Okres odpowiednio 33 lub 14 dni niezdolności do pracy ustala się sumując poszczególne okresy niezdolności do pracy w roku kalendarzowym, nawet jeśli między nimi występują przerwy i pracownik w danym roku kalendarzowym był zatrudniony u więcej niż jednego pracodawcy.
Dopiero począwszy od 34. dnia, a w przypadku pracownika, który ukończył 50. rok życia, począwszy od 15. dnia, przysługuje zasiłek chorobowy na zasadach określonych w ustawie zasiłkowej. Gdy jednak pracownik jest niezdolny do pracy na przełomie roku, wówczas warto zwrócić uwagę na to, które ze świadczeń chorobowych mu przysługuje za 31 grudnia danego roku, tj. wynagrodzenie chorobowe czy zasiłek chorobowy.
To bowiem, które świadczenie chorobowe przysługuje pracownikowi za dzień 31 grudnia danego roku kalendarzowego ma znacznie przy ocenie, które ze świadczeń jest mu należne od 1 stycznia następnego roku kalendarzowego. Jeśli bowiem nieprzerwana niezdolność do pracy z powodu choroby przypada na przełomie roku kalendarzowego, a 31 grudnia pracownik ma prawo do:
W razie powstania niezdolności do pracy z innych przyczyn niż wypadek przy pracy lub choroba zawodowa, nawet bezpośrednio po okresie pobierania zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego, za okres niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe, jeżeli w danym roku kalendarzowym nie wykorzystał on okresu, o którym mowa w art. 92 K.p., a więc odpowiednio 33 lub 14 dni, za które przysługuje wynagrodzenie chorobowe. Nie dotyczy to jednak niezdolności do pracy na przełomie roku kalendarzowego. W takim przypadku, jeżeli 31 grudnia pracownik ma prawo do zasiłku chorobowego, to zasiłek ten przysługuje za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy, nawet gdy bezpośrednio po okresie pobierania zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego przypada niezdolność do pracy z innych przyczyn niż wypadek przy pracy lub choroba zawodowa.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
