W rozliczeniach pdof w 2025 r. będziemy stosowali dotychczasową skalę podatkową. To oznacza, że podatek według 12% stawki będziemy opłacać do momentu, gdy podstawa opodatkowania nie przekroczy kwoty 120.000 zł wyznaczającej górną granicę progu podatkowego. Powyżej tej kwoty stawka podatku będzie wynosiła 32%.
Ponieważ skala pozostała bez zmian, to w konsekwencji na ubiegłorocznym poziomie pozostała także kwota wolna od podatku. Jej roczna wysokość wynosi zatem 30.000 zł. Tym samym obowiązek zapłaty podatku nie dotyczy w bieżącym roku podatników pdof uzyskujących dochody opodatkowane według skali podatkowej w wysokości nieprzekraczającej 2.500 zł miesięcznie. Jednak uzyskiwane przez nich świadczenia będą stanowiły podstawę naliczenia składki zdrowotnej.
Obowiązek regulowania zaliczek na pdof przez osoby uzyskujące przychody z działalności gospodarczej opodatkowanej według skali podatkowej w 2025 r. będzie powstawał - tak jak w roku ubiegłym - poczynając od miesiąca, w którym ich firmowe dochody przekroczą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz najniższej stawki podatku określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej (12%). Stanie się tak zatem zasadniczo w miesiącu, w którym przekroczą one 30.000 zł (art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o pdof). Zasadniczo, bo analogicznie jak dotychczas, po przekroczeniu tego limitu przedsiębiorcy nadal będą mogli nie wpłacać zaliczki na pdof, gdy podatek należny od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych od początku roku nie będzie przekraczał 1.000 zł (art. 44 ust. 15 ustawy o pdof).
Efektem stawki podatku w pierwszym przedziale skali podatkowej na poziomie 12% jest wysokość kwoty zmniejszającej podatek wynosząca 3.600 zł rocznie. W konsekwencji 1/12 tej kwoty, stosowana przez płatników przy poborze zaliczki na pdof w 2025 r., to 300 zł miesięcznie. Mogą ją stosować na etapie obliczania zaliczek przede wszystkim płatnicy pdof będący zakładami pracy dokonującymi świadczeń pracowniczych, ale również podmioty dokonujące innych ustawowo określonych świadczeń, w tym z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 i pkt 4-9 ustawy o pdof. Do tej ostatniej grupy zalicza się m.in. przychody z umów zlecenia i o dzieło oraz przychody z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem czy kontraktów menedżerskich, a także wypłacające należności z praw majątkowych określonych w art. 18 ustawy o pdof oraz świadczenia z praktyk absolwenckich i uczniowskich (art. 35 ust. 1 pkt 8 ustawy o pdof).
W odniesieniu do miesięcznej wartości kwoty zmniejszającej podatek ważne jest to, że jest ona podzielna. Na podstawie art. 31b ustawy o pdof podatnik może bowiem wskazać do trzech płatników uprawnionych do stosowania tej kwoty, składając każdemu z nich oświadczenie PIT-2. W oświadczeniu tym podaje, czy ten płatnik jest uprawniony do pomniejszenia zaliczki o: 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (300 zł), 1/24 kwoty zmniejszającej podatek (150 zł) czy 1/36 kwoty zmniejszającej podatek (100 zł).
|