Jesteśmy prywatną spółką z o.o. zajmującą się wytwarzaniem i dystrybucją ciepła. Zatrudniamy pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach. Informację o tym umieszczamy w świadectwie pracy. Otrzymujemy jednak prośby od byłych pracowników o wystawianie świadectw wykonywania prac w szczególnych warunkach. ZUS życzy sobie, aby w świadectwie tym powołać się na odpowiednią pozycję zarządzenia resortowego. Czy słusznie?
Zasady dokumentowania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zostały określone w § 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 z późn. zm.), dalej rozporządzenia. Okresy tej pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, zakład pracy potwierdza:
 |
Rozporządzenie w sprawie wieku emerytalnego... dostępne jest w serwisie www.przepisy.gofin.pl. |
Prace uznawane za pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zostały umieszczone w wykazach A i B stanowiących załącznik do rozporządzenia. W celu ustalenia czy dana praca jest pracą w szczególnych warunkach, należy w wykazie odnaleźć odpowiedni dział i przyporządkować rodzaj prac. Ponadto ministrowie lub kierownicy urzędów centralnych i centralne związki spółdzielcze dla podległych i nadzorowanych zakładów pracy i spółdzielni określili w zarządzeniach resortowych wykazy stanowisk pracy. Oznacza to, że po przyporządkowaniu odpowiedniego rodzaju prac należy również sprawdzić prawidłowe określenie stanowiska pracy, na którym pracownik był zatrudniony w danej firmie. Tak ustalone dane umieszcza się w druku świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w świadectwie pracy, w pozycji "wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze".
Zwracamy uwagę! Resortowe zarządzenia nie obowiązują prywatnych pracodawców. Firmy te powołują się zatem tylko na stanowiska umieszczone w wykazie A i B rozporządzenia. Oznacza to, że prywatny pracodawca zgodnie ze stanem faktycznym wystawia świadectwo pracy, umieszczając w nim okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach, jej rodzaj i zajmowane stanowisko. Przykładowo zapis taki powinien brzmieć: "Od 1 stycznia 1995 r. do 31 lipca 1999 r. wykonywał prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych na stanowisku monter instalacji (wykaz A, dział II).".
| Ważne: Świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach należy wypełniać zgodnie ze wzorem określonym w odpowiednim zarządzeniu resortowym, natomiast zapis w świadectwie pracy musi zawierać dane dotyczące okresu wykonywania pracy szczególnej oraz jej rodzaju i zajmowanego stanowiska. |
W przypadku gdy wystawione przez pracodawcę świadectwo potwierdzające wykonywanie pracy w szczególnych warunkach nie zawiera wszystkich informacji, może stanowić podstawę do nieuznania przez ZUS tego okresu za pracę w szczególnych warunkach.
Świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawia wyłącznie pracodawca. W przypadku przejścia zakładu lub jego części na innego pracodawcę, nowy pracodawca powinien również przejąć obowiązek wystawienia takiego świadectwa, bowiem z mocy prawa stał się stroną w dotychczasowym stosunku pracy. Obowiązek ten wygasa w stosunku do pracowników, którzy odeszli z pracy przed przekształceniem.
Archiwa i prywatni przechowawcy nie są uprawnieni do wystawiania świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach. W przypadku likwidacji zakładu pracy archiwum lub przechowawca może wydać kopie z akt osobowych potwierdzające wykonywanie pracy w szczególnych warunkach, które będą stanowiły dla ZUS podstawę do jej uznania lub odmowy.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
