W Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z dnia 21 stycznia 2020 r. pod poz. 7 została opublikowana interpretacja ogólna nr PT6.8101.4.2019 z dnia 20 stycznia 2020 r. w sprawie zastosowania właściwej stawki VAT w przypadku wykonywania czynności polegających na przechowywaniu instrumentów finansowych.
W interpretacji tej wyjaśniono, że pojęcie przechowywania (depozytu) instrumentów finansowych dotyczy instrumentów finansowych zarówno występujących w postaci materialnej, jak również instrumentów występujących w postaci zdematerializowanej.
W zależności od tego, czy instrument finansowy występuje w postaci materialnej, czy też jest zdematerializowany, przechowywanie instrumentów finansowych charakteryzuje się innym zakresem świadczeń składających się na tę usługę.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT zwolnieniu od podatku podlegają usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89 ze zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Z powyższego wynika, że usługi przechowywania instrumentów finansowych wyłączone zostały ze zwolnienia od podatku VAT i podlegają opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 23%.
Zdaniem MF dla wysokości opodatkowania VAT usług przechowywania instrumentów finansowych nie ma znaczenia, czy usługi przechowywania dotyczą instrumentów finansowych występujących w formie materialnej, czy w formie zdematerializowanej. MF podkreśliło, że zarówno prawodawca unijny, jak i krajowy nie wprowadza w tym zakresie rozróżnienia. Jednocześnie wyjaśniło, że nie jest dopuszczalne wywodzenie skutków prawnych w zakresie opodatkowania VAT usług przechowywania instrumentów finansowych poprzez odwoływanie się do przepisów art. 835-845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), tj. do umowy przechowania, z których wynika, że przedmiotem umowy przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome. MF powołało się na liczne orzecznictwo TSUE (m.in. wyrok w sprawie C-5/17) oraz wyroki NSA (np. z dnia 20 kwietnia 2016 r., sygn. akt I FSK 2027/14).
Ostatecznie MF wyjaśniło, że: "(...) przechowywanie instrumentów finansowych w postaci zdematerializowanej nie zmienia sytuacji prawnej i finansowej pomiędzy stronami, nie są to również czynności porównywalne do działań występujących w przypadku przeniesienia własności lub płatności. Brak jest zatem podstaw do różnicowania podatkowych skutków świadczenia usług przechowywania instrumentów finansowych w podatku VAT w zależności od postaci, w której występują instrumenty finansowe (podkreślenie redakcji). (...)."
| ||||||||||||
|
||||||||||||
