Wydatek poniesiony na opłatę przyłączeniową pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z możliwym do uzyskania przychodem, ale nie stanowi wydatku mieszczącego się w kategorii kosztu wytworzenia środka trwałego. Na koszt wytworzenia wyznaczający wartość początkową środka trwałego mogą się bowiem składać jedynie wydatki, które zostały poniesione w celu jego wytworzenia i nie dotyczą kolejnego etapu związanego z używaniem środka trwałego.
STAN FAKTYCZNY:
Uczelnia realizowała zadanie inwestycyjne polegające na budowie nowego budynku, do którego zostaną wykonane nowe przyłącza, w tym przyłącze energetyczne. W związku z tym uczelnia poniesie opłatę przyłączeniową w kwocie 9.782,82 zł. Wszelkie koszty opłat przyłączeniowych zostaną poniesione przed oddaniem budynku do użytkowania.
Uczelnia miała wątpliwości, czy opłata ta powinna zwiększać wartość początkową wytwarzanego budynku. W związku z tym wystąpiła do Dyrektora KIS o wydanie interpretacji indywidualnej. W jej ocenie poniesiony koszt opłaty przyłączeniowej jest bezpośrednio związany z powstającym środkiem trwałym (budynkiem), a ponadto przyłącze energetyczne w tym przypadku stanowi element składowy budynku, bez którego budynek nie zostanie oddany do użytkowania. W efekcie stwierdziła, że będzie jej przysługiwało prawo do zaliczenia poniesionych kosztów opłaty przyłączeniowej we wskazanej wysokości do wartości początkowej nowo powstałego środka trwałego (budynku).
Dyrektor KIS uznał to stanowisko za nieprawidłowe, a sprawa ze skargi uczelni trafiła do WSA. Zdaniem organu opłata przyłączeniowa co prawda jest związana z prowadzoną inwestycją w postaci budowy nowego budynku, jednak ze swojej istoty ma inny charakter niż wydatki mieszczące się w kategorii kosztu wytworzenia środka trwałego, o którym mowa w art. 16g ust. 4 ustawy o pdop. Koszt opłaty przyłączeniowej nie jest bowiem związany z samym procesem wytworzenia budynku, a w efekcie nie zwiększa jego wartości. Wydatek ten ma zapewnić w przyszłości dostawę energii do budynku. Tym samym powyższy wydatek jest związany z możliwością korzystania z nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że wydatek na opłatę przyłączeniową nie stanowi elementu wartości początkowej. Ponoszone opłaty za przyłącze energetyczne powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.
Sąd I instancji, podzielając stanowisko Dyrektora KIS, stwierdził, że wydatki z tytułu opłat za przyłączenie do sieci nie są innymi kosztami dającymi się zaliczyć do wartości wytworzenia środków trwałych w rozumieniu art. 16g ust. 4 ustawy o pdop, lecz wydatkami pozwalającymi na użytkowanie środka trwałego w działalności gospodarczej, realizowanymi, gdy obiekt budowlany już istnieje i umożliwia instalację przyłączy. Na ocenę taką, w opinii WSA, nie wpływa okoliczność, że koszty opłat przyłączeniowych zostały poniesione przed oddaniem budynku do używania, bowiem moment uiszczenia opłaty nie może wpłynąć na ocenę, czy dany koszt jest kosztem wytworzenia środka trwałego.
Uczelnia złożyła skargę kasacyjną od wyroku Sądu I instancji.
SĄD ORZEKŁ:
NSA uznał, że skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw kasacyjnych i ją oddalił. Skład orzekający podzielił całkowicie stanowisko Sądu I instancji, który uznał, że przyłącza są zwykle elementem sieci przesyłowej należącej do przedsiębiorcy przesyłowego, co w konsekwencji oznacza, że opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i ciepłowniczej jest związana z rozbudową sieci przez przedsiębiorstwo energetyczne, a poniesione w wyniku tego koszty zwracane są przez podmioty przyłączane w formie uiszczanych przez nie opłat za przyłączenie. Ponadto opłaty przyłączeniowe pozostają w daleko większym związku z siecią przesyłową przedsiębiorców energetycznych aniżeli obiektami przyłączanymi do tej sieci.
(wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2025 r., sygn. akt II FSK 959/22)
| ||||||||||||
|
||||||||||||
