Spółka z o.o. prowadząca działalność hotelarską posiada budynek (o wartości początkowej przekraczającej 10.000.000 zł), który został sklasyfikowany w KŚT w grupie 1, jako rodzaj 109 "Pozostałe budynki niemieszkalne". Czy wartość budynku, przeznaczona na działalność hotelową/gastronomiczną, podlega opodatkowaniu tzw. minimalnym podatkiem?
Zasady opłacania tzw. minimalnego podatku zawarte zostały w art. 24b ustawy o PDOP (i odpowiednio art. 30g ustawy o PDOF). Z regulacji tych wynika, że podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Polski, którego wartość początkowa przekracza 10.000.000 zł, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. Obowiązek zapłaty tego podatku dotyczy środka trwałego w postaci:
a) centrum handlowe,
b) dom towarowy,
c) samodzielny sklep i butik,
d) pozostały handlowo-usługowy,
Obowiązek zapłaty ww. podatku nie dotyczy (zob. art. 24b ust. 2 ustawy o PDOP i art. 30g ust. 2 ustawy o PDOF):
1) środków trwałych, od których zaprzestano dokonywania odpisów amortyzacyjnych, w związku z zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej lub zaprzestaniem działalności, w której te środki trwałe były używane, a także
2) środków trwałych sklasyfikowanych jako budynek biurowy, wykorzystywanych wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika.
Z pytania wynika, że żadne z tych wyłączeń nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.
Ustalając, czy w omawianej sytuacji wystąpi obowiązek zapłaty tzw. minimalnego podatku, warto przywołać interpretację indywidualną Dyrektora KIS z 27 kwietnia 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.32.2018.2.JC. Organ podatkowy odnosił się tu do sytuacji, w której spółka prowadziła działalność hotelową, gastronomiczną oraz w zakresie usług wynajmu pomieszczeń i powierzchni biurowych. Cały budynek, z którego wydzielone zostały części dotyczące działalności hotelowej (włączając w to restauracje) oraz części dotyczące działalności polegającej na wynajmie pomieszczeń biurowych, został przez spółkę zakwalifikowany do grupy 1 KŚT, jako rodzaj 109 "Pozostałe budynki niemieszkalne". Spółka uważała, że wartość budynku, w wydzielonej w ewidencji części dotyczącej działalności hotelowej i gastronomicznej (mieszcząca się w rodzaju 109 KŚT) nie stanowi podstawy opodatkowania przychodów z tytułu własności środka trwałego, tj. nie stanowi podstawy opodatkowania tzw. minimalnym podatkiem. Podatek ten ma bowiem zastosowanie do budynków handlowo-usługowych kwalifikowanych w KŚT jako rodzaj 103. Organ podatkowy przyznał spółce rację, stwierdzając, że:
"(...) wartość budynku w wydzielonej w ewidencji części dotyczącej działalności hotelowej i gastronomicznej (mieszcząca się w rodzaju 109 KŚT) nie stanowi podstawy opodatkowania przychodów z tytułu własności środka trwałego zawartego w art. 24b ust. 1 updop. (...)"
 |
Klasyfikacja Środków Trwałych dostępna jest w serwisie www.klasyfikacje.gofin.pl |
Uwzględniając powyższe, w przypadku budynku (środka trwałego), sklasyfikowanego w KŚT jako rodzaj 109 "Pozostałe budynki niemieszkalne", wykorzystywanego przez spółkę na działalność hotelową/gastronomiczną, nie wystąpi obowiązek zapłaty tzw. minimalnego podatku.
Zwróćmy uwagę, że MF planuje wprowadzenie zmian w zakresie tzw. minimalnego podatku od nieruchomości komercyjnych; m.in. planuje objąć tym podatkiem wszystkie budynki z jednoczesnym wprowadzeniem wyłączenia dla budynków mieszkalnych oddanych do używania w ramach programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego.
Do tematu będziemy wracać na łamach naszego czasopisma.
 |
Pisaliśmy o tym w Biuletynie Informacyjnym nr 12 z 20.04.2018 r. na str. 13-14 |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
