W celu zapewnienia bezpieczeństwa klientów i pracowników, podatnik zdecydował o przeprowadzeniu remontu drogi publicznej, która stanowi drogę dojazdową do firmy. Uzyskał na to zgodę gminy będącej jej zarządcą, która nie będzie partycypowała w kosztach prowadzonych prac. Podatnik sfinansuje te koszty z własnych środków. Czy będzie mógł uwzględnić je w podatkowej księdze jako koszty uzyskania przychodów?
Ponieważ wydatki będą wiązały się pośrednio z przychodami osiąganymi z prowadzonej działalności gospodarczej, właściwe będzie ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów i ujęcie w podatkowej księdze w kolumnie 13 - pod datą poniesienia.
W myśl art. 22 ust. 1 i 8 updof, kosztami uzyskania przychodów są:
Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b i c updof, co do zasady, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:
Mając na uwadze przytoczone regulacje, należy zauważyć, że podatnik zamierza dokonać remontu drogi publicznej, która stanowi drogę dojazdową do jego firmy. Zarządcą drogi jest gmina, która wyraziła zgodę na wykonanie prac, lecz nie będzie partycypować w kosztach. Ponieważ podatnik nie posiada praw do wspomnianej drogi, nie stanowi ona środka trwałego w jego firmie. Wydatki na remont drogi nie będą zatem skutkowały zwiększeniem wartości środków trwałych należących do podatnika. Nie doprowadzą też do wytworzenia inwestycji w obcym środku trwałym, rozliczanej w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne.
Z kolei uwzględniając fakt, że celem poniesienia wydatków jest podniesienie bezpieczeństwa korzystania z drogi dojazdowej do firmy przez pracowników oraz klientów podatnika, należy uznać, że wspomniane wydatki pozostają w ścisłym związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, choć nie mają bezpośredniego wpływu na osiąganie przychodów. Skoro więc na podstawie art. 23 updof, koszty o których mowa nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów, będą mogły być uwzględniane przez podatnika w rachunku podatkowym.
Koszty podatkowe inne niż bezpośrednio związane z przychodami zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. W przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Tak stanowi art. 22 ust. 6b updof. Oznacza to, że podatnik będzie mógł odnosić koszty związane z remontem drogi publicznej bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów - pod datą wystawienia dokumentów potwierdzających poniesienie tych kosztów.
Koszty uzyskania przychodów należy wpisywać do podatkowej księgi zarówno uwzględniając zasady określone w art. 22 updof, jak i stosując wytyczne zawarte w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. poz. 2544). Analiza tych regulacji prowadzi do wniosku, że koszty dotyczące remontu drogi publicznej trzeba odnieść na zwiększenie pozostałych kosztów działalności prowadzonej przez podatnika. Z treści ust. 13 objaśnień zawartych w załączniku nr 1 do rozporządzenia wynika natomiast, że do wpisywania takich kosztów przeznaczona jest kolumna 13 "pozostałe wydatki". Zatem podatnik będzie mógł ujmować je w tej kolumnie w oparciu o dowody księgowe.
|